ΦΑΟΥΣΤ_Επεισόδιο 10 - Αχανής Αίθουσα Με Διαμερίσματα_Soundtrac-es by Chico @ Random Access Radio




Ο Φάουστ και ο Άντρας, με τον οποίον πιάστηκαν στα χέρια μεταφέρονται σε ένα εργαστήρι. Και για τους δύο είναι η πρώτη φορά που μεταφέρονται σε αυτό το σημείο του Σύγχρονου Υπόγειου Κόσμου. Οι φύλακες τους υποχρεώνουν να καθίσουν σε καρέκλες ιατρείου, τη μία δίπλα στην άλλη, όπου και τους δένουν.

Εμφανίζεται ένας γιατρός με περίεργα κουρεμένο μαλλί και τεράστια γυαλιά μυωπίας. Η συμπεριφορά του μόνο κανονική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί:

Γιατρός: Καλωσήρθατε στο ιατρείο μου. Καταλαβαίνω ότι είναι η πρώτη σας επίσκεψη στο χώρο μου, ε; Πιθανότατα δεν έχετε ακούσει ξανά για το ιατρείο αυτό, ε; Ξέρετε γιατί συμβαίνει αυτό; Γιατί σπάνια φεύγει από εδώ κάποιος ζωντανός ή έστω "σώας τας φρένας"... Αρχίζει να γελάει μόνος του με ένα σπαστικό γέλιο. Αναρωτιέστε, γιατί καταλήξατε εδώ, ε; Γιατί απλά δεν μπορείτε να συμμορφωθείτε στην γαμημένη κοινωνία που ζείτε, ηλίθιοι! Σας φέρανε εδώ γιατί δεν μπορείτε να επικοινωνήσετε μεταξύ σας, γιατί είστε δυο χαζά πιθηκάκια, που για να λύσετε τις διαφορές σας πρέπει να πλακώνεστε μεταξύ σας! Τς τς τς! Τι πρότυπο θα είστε για τα μικρότερα μέλη αυτής της κοινωνίας! Ξέρετε κάτι, όμως, για αυτόν ακριβώς το λόγο κάθεστε σε αυτές τις αναπαυτικές καρέκλες! Ναι... Για να συμμορφωθείτε χαζά μου πιθηκάκια! Και ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να λύσετε τις διαφορές σας, ε; Να δείτε τα σκατά που έχει ο καθένας από εσάς στο κεφάλι του! Σε αυτό το σκοτεινό θάλαμο της υπέροχης Κάτω Γερμανίας, θα χορέψετε χορούς τρελών, σας περιμένει χαρμόσυνη γιορτή, και, ποιος θα είναι ο ξεναγός σας, ε; Εγώωω! Και θα φροντίσω για την διασκέδασή σας

Από τα ηχεία του ιατρείου ακούγεται ένα σάλπισμα παρέλασης και ο τρελογιατρός ξεσπά πάλι σε σπαστικό γέλιο. Τοποθετεί στα κεφάλια τους, ηλεκτρονικά κράνη που συνδέονται μεταξύ τους με καλώδια και με απόλυτη ακρίβεια τοποθετεί έναν ορό στο χέρι τους. 

Γιατρός: Και τώρα κοιμηθείτε χαζά μου πιθηκάκια, και ετοιμαστείτε για την υπέροχη γιορτή που φτιάχθηκε μόνο για εσάς. Και μην αναρωτιέστε ιδιαίτερα για αυτά που βλέπετε. Είναι ο δικός σας διεστραμμένος κόσμος.

Οι δύο άντρες περπατάνε σε μια άδεια, σκοτεινή αίθουσα. Ακούνε μακρινές γυναικείες φωνές να τραγουδάνε. Αρχίζουν να εμφανίζονται μπροστά τους οι γυναίκες αυτές και να κατακλύζουν με την παρουσία τους το χώρο.

Για την εύνοια της Γερμανίας 
Έχουμε απόψε στολιστεί,
Κορίτσια εμείς της Φλωρεντίας,
Με τα έθιμά σας ταυτιστεί.

Οι πανέμορφες αυτές γυναίκες αφήνουν τα μεταξωτά τους ρούχα να πέσουν κάτω, ενώ αλλάζουν μεταξύ τους μια σημαία της Γερμανίας. Ο Φάουστ απομακρύνεται, αλλά ο δεύτερος άντρας τις πλησιάζει και αρχίζει να τις χαϊδεύει ερωτικά. Δύο από αυτές τις βάζει να γλείψουν το πουλί του, ενώ φιλιέται με τις άλλες και καταλήγει να κάνει έρωτα μαζί τους. Ο Φάουστ προσέχει ότι είναι ανήλικα παρθένα κορίτσια, και όταν ο άλλος άντρας τους κάνει έρωτα, αυτές ματώνουν, και το αίμα τους αρχίζει να απλώνεται στην αίθουσα. Ο άντρας καταλήγει να αυνανίζεται μόνος του και να κυλιέται στα αίματα, καθώς τα κορίτσια εξαφανίζονται χωρίς αυτός να το καταλάβει μέσα στην έκστασή του. Ο Φάουστ προσέχει μια πόρτα. Την ανοίγει και μπαίνει στο δωμάτιο.

Ο Φάουστ βγαίνει σε έναν πανέμορφο ανθισμένο κήπο. Είναι ένα ηλιόλουστο πρωϊνό και κάποια κορίτσια κόβουν άνθη και τα πλέκουν στα μαλλιά τους. Τον καλωσορίζουν χαρίζοντάς του ένα υπέροχο μπουκέτο, και του φοράνε στεφάνι. Αυτός ξαπλώνει στο γρασίδι και αυτές τραγουδούν και αρχίζουν να τον τυλίγουν με άνθη. Κλείνει τα μάτια του, αφήνοντας τον εαυτό του να απολαύσει τη θαλπωρή της στιγμής. Το τραγούδι των κοριτσιών χάνεται. Όταν ανοίγει τα μάτια του, συνειδητοποιεί ότι είναι θαμμένος στη γη. Αρχίζει να σκάβει για να βγει από τον τάφο του. Αλλά όσο σκάβει, τόσο περισσότερο βυθίζεται μέσα της. 

Καθώς σκάβει, ακούει, ξαφνικά, έναν ήχο, σαν το χώμα να πέφτει σε δάπεδο. Συνεχίζει πιο έντονα το σκάψιμο με τα χέρια του και όντως βρίσκεται ακριβώς πάνω από μια άδεια αίθουσα. Ανοίγει την τρύπα ακόμα περισσότερο για να χωθεί μέσα σε αυτή τη μήτρα από χώμα και πέφτει με δύναμη στο πάτωμα. Η μήτρα ξανακλείνει και είναι το ταβάνι της αίθουσας. Κοιτάζει γύρω του. Βλέπει στην άκρη του δωματίου, έναν καθρέφτη. Καθώς πλησιάζει και κοιτάζει την αντανάκλασή του, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ο ίδιος, αλλά ο άλλος άντρας. Προσέχει ότι όλη η αίθουσα είναι γεμάτη από καθρέφτες, που η αντανάκλαση του ενός είναι αντανάκλαση του άλλου. Και αρχίζουν να τρέχουν προς διάφορες κατευθύνσεις, σε αυτόν τον λαβύρινθο από καθρέφτες για να καταφέρουν να βρουν την έξοδο.



Σημειώσεις

  1. Στο δέκατο επεισόδιο χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το κεφάλαιο του δεύτερου μέρους "Αχανής Αίθουσα Με Διαμερίσματα-Στολισμένη και Καθαρισμένη Για Αποκριάτικη Γιορτή"  από το ίδιο το κείμενο του Γκαίτε σε μετάφραση του Πέτρου Μάρκαρη (σε πλάγια γραμματοσειρά).
  2. Για την ολοκλήρωση του "πόστερ" της συγκεκριμένης σειράς εκπομπών, σημαντική ήταν η βοήθεια του S/Tools.
  3. Οι μουσικές επιλογές του δέκατου επεισοδίου είναι του Γιώργου Οικονόμου, που επέλεξε τραγούδια από τη συλλογή "The Rise And Fall of Paramount Records 1928-1932, Volume 2", και τα οποία ταιριάζουν στην κάθε σκηνή που συνοδεύουν.
  4. Στο συγκεκριμένο επεισόδιο συμμετείχαν ο Νίκος Δημολίτσας (φωνή του γιατρού), η Βιργινία Μπάκα και η Τζο Νάστα (φωνές των γυναικών). Αφήγηση: Chico

Προηγούμενα Επεισόδια:

Σχόλια