2018 November News

Προς το τέλος Νοεμβρίου και ένα άρθρο με δημιουργικά ή και προσωπικά νέα, που είχα καιρό να αναρτήσω. Σκέφτηκα ότι είναι ο κατάλληλος τρόπος για να περιγράψω όλες τις τελευταίες μου δραστηριότητες σε μια κοινή ανάρτηση.

Ξεκινάω με τα Αστικά Επαρχιακά Ηχοτοπία, μιας και είναι η πιο πρόσφατη εμπειρία. Η συγκεκριμένη ιδέα αποτέλεσε τη δεύτερη συνεργασία με τον φίλο Θοδωρή (Kostis Alfa, που επιμελείται και τις αφίσες των εκδηλώσεων), που απευθύνεται από τη μία πλευρά σε κόσμο, που ζει στην επαρχιακή πόλη της Πρέβεζας, μιας και γίνεται στο Χώρο Ελεύθερης Έκφρασης "ΣΠΕΙΡΑ" και από την άλλη αναρτούμε είτε ηχητικό είτε οπτικό υλικό από την εν λόγω εκδήλωση στο διαδίκτυο για κόσμο εκτός της περιοχής ή και εντός, αλλά που δεν κατάφεραν να έρθουν. Έχοντας και στις δύο εκδηλώσεις την θερμή υποστήριξη ενός αγαπημένου διαδικτυακού ραδιοφώνου, του Amateur Radio. 

Έχοντας ελάχιστη απήχηση και στις δύο εκδηλώσεις από κόσμο της τοπικής κοινωνίας ή των γύρω περιοχών, τι έχει ισχυροποιήσει την πεποίθησή μας να συνεχίσουμε στο ίδιο πνεύμα; Το γεγονός ότι λόγω του διαδικτύου, αυτές οι εκδηλώσεις δεν ολοκληρώνονται την ημέρα της πραγματοποίησης, αλλά η απήχησή τους ουσιαστικά συνεχίζεται με αυτό τον τρόπο. 

Όχι, δεν είναι ότι ανακαλύψαμε τη δύναμη του διαδικτύου τώρα, αλλά αυτή τη στιγμή το βλέπουμε ως ένα βασικό στόχο για να συνεχίσουμε στην ίδια λογική, να μην κάνουμε οποιονδήποτε συμβιβασμό λόγω επαρχίας, όσο υπάρχει ένας χώρος σαν τη "ΣΠΕΙΡΑ", που υποστηρίζει τις δημιουργικές μας αναζητήσεις. Ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή, αυτές οι εκδηλώσεις θα βρουν και το κοινό τους.

Επιπλέον, το πρώτο απόσπασμα της εκδήλωσης παρουσιάστηκε, όπως ανέφερα στον Amateur Radio, και δόθηκε και συνέντευξη στην ομάδα του σταθμού. Μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ. Το δεύτερο και τελευταίο μέρος θα παρουσιαστεί στις 27 Νοεμβρίου στον ίδιο σταθμό. Και ήδη προετοιμάζεται το υλικό της εκδήλωσης των "Αστικών Επαρχιακών Ηχοτοπίων", που θα παρουσιαστεί και με μονταρισμένο βίντεο στο youtube κανάλι της Σπείρας, αλλά και ηχητικά στο mixcloud και στον Amateur Radio. 

Ο όρος "Αστικά Επαρχιακά Ηχοτοπία" ίσως αποτελέσει και το "λόγκο" μας για τις επόμενες εκδηλώσεις. Η ιδέα, παρόλα αυτά, της εκδήλωσης της 16ης Νοεμβρίου ήταν η σύνδεση μέσω του ήχου και της μουσικής της Πρέβεζας και του Detroit. Η Πρέβεζα θα "εκπροσωπούνταν" ηχητικά από μικρόφωνα, που τοποθετήθηκαν μέσα στη "ΣΠΕΙΡΑ" και το Detroit, μέσω του αφιερώματος στην Detroit Techno από τον Kostis Alfa. Δεν λειτούργησαν όλα όπως το θέλαμε, αλλά στήθηκε ένα ενδιαφέρον DIY σκηνικό και ανακαλύψαμε κάποιες νέες δυναμικές, αλλά και συνειδητοποιήσαμε κάποιες αδυναμίες ή περιορισμούς του χώρου και της αρχικής ιδέας. Ήδη βάζουμε κάτω τις ιδέες για την επόμενη εκδήλωση, λογικά μέσα στον Δεκέμβρη.

Και έρχομαι στα τελευταία νέα όσον αφορά την "Τεχνική του Θεάτρου Ταρώ". Ύστερα από μια πρώτη πρωτοβουλία διαφήμισης μέσω της συγκεκριμένης αφίσας (επιμέλεια Kostis Alfa), όπου τοποθετήθηκε σε κάποια σημεία κυρίως στην πόλη της Πρέβεζας, στη Λευκάδα, στη Θεσσαλονίκη, αλλά και στην Αθήνα, η ανταπόκριση ήταν σχεδόν μηδενική. :-)

Ήδη ετοιμάζεται μια νέα αφίσα, που θα έχει πιο παιχνιδιάρικο χαρακτήρα και θα συνεχιστεί η αναζήτηση νέων τρόπων προώθησης (εκ των οποίων και η δημιουργία site, που είναι στα σκαριά), αλλά και η παρουσίαση άρθρων μέσα από το συγκεκριμένο μπλογκ (και αργότερα αποκλειστικά στο site), ώστε να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η διαδικασία και η πρακτική (ή και βιωματική) προσέγγιση. Ελπίζοντας ότι και το Θέατρο Ταρώ θα αρχίσει σταδιακά να βγάζει τα άνθη του και ότι περισσότερος κόσμος θα ενδιαφερθεί να αναζητήσει την ελεύθερη δημιουργικότητά του μέσω της επαφής με τις κάρτες Ταρώ.

Φυσικά, τον τελευταίο καιρό έχει επανέλθει αρκετά δυναμικά και το project του ΦΑΟΥΣΤ. Το 19ο επεισόδιο είναι ήδη διαθέσιμο στον Random Access Radio και λογικά θα ανέβει μέχρι την επόμενη εβδομάδα. Ένα project, που ξεκίνησε επίσημα στις 03 Δεκεμβρίου 2014 και μέσα σε αυτά τα τέσσερα χρόνια έχουν πραγματοποιηθεί τρεις διαφορετικές φάσεις. Η πρώτη, που σηματοδότησε τη συνεργασία με το φίλο, τον Γιώργο Οικονόμου, όπου θα επέλεγε μουσική με έναν ιδιαίτερο τρόπο (επιλογή μουσικού θέματος όπως μουσικές/τραγούδια με ερωτικές κραυγές, reggae μόνο από Τζαμαϊκανούς καλλιτέχνες κλπ., που θα ήταν σε πλήρη συνάρτηση με τη σκηνή, που προηγούνταν). Ταυτόχρονα, κράταγα εγώ το ρόλο του αφηγητή, κάτι, που πιθανότατα ήταν και ένα από τα αδύναμα στοιχεία των συγκεκριμένων επεισοδίων. Μετά απευθύνθηκα σε φίλες/ους ερασιτέχνες ηθοποιούς να γίνουν αφηγητές/ρόλοι (ηχητικοί), όπου βελτίωσε αρκετά το συγκεκριμένο μέρος των εκπομπών. Επειδή όμως υπήρχε μεγάλη ανάγκη να αφιερωθώ σχεδόν αποκλειστικά στην παραγωγή, στη δεύτερη φάση του Φάουστ, οι μουσικές ήταν δικές μου και είχα κρατήσει το κομμάτι του "ραδιοφωνικού θεάτρου". Δεν ήμουν όμως ακόμα ικανοποιημένος και πέρασε ένας ολόκληρος χρόνος (30.05.17-02.05.18) μεταξύ του 15ου και του 16ου επεισοδίου, για να επανέλθω, νιώθοντας πλέον ότι είμαι πολύ κοντά στην επιθυμητή φόρμα (σε μια αυτοσχεδιαστική και παιχνιδιάρικη διαδικασία εξέλιξης). Με την αρχή του νέου έτους, ουσιαστικά θα παρουσιαστεί και το 20ο επεισόδιο μόλις ετοιμαστεί. Η τροπή της ιστορίας, προσωπικά μου αρέσει πολύ και νιώθω πραγματικά την ανάγκη να γινόταν κάποια στιγμή κόμικ. 

Έχω την εντύπωση πως κάλυψα όλα όσα είχα ανάγκη να μιλήσω δημιουργικά.

Σε προσωπικό επίπεδο, επίσης ήταν μια πολύ έντονη περίοδος. Με σιγουριά μπορώ να πω ότι ήταν πολύ αναζωογονητική η συνεύρεση και ο συντονισμός κάποιων συγκεκριμένων επιθυμιών. Ειδικά σε μια φάση της ζωής μου, που αφήνω τον εαυτό μου να βιώσει και πιο συναισθηματικά τις σχέσεις μου. Μέσα από την στενή επαφή και έχοντας τη δυνατότητα να παρατηρώ ταυτόχρονα τις εσωτερικές μου διεργασίες, ακόμα και αυτές, που αναδεικνύουν τις πιο δυσάρεστες πλευρές μου, μόνο να αφεθώ ήθελα και να βιώσω συναισθήματα, που πιθανότατα παλιότερα να μην τολμούσα. Αλλά, είναι προφανές ότι στις σχέσεις δεν συμμετέχει μόνο ένα  άτομο. Όσο ενδιαφέρουσα  και αν ήταν η παρατήρηση της συνεύρεσης δυο διαφορετικών προσωπικοτήτων, δυο ενήλικων ανθρώπων, που ξεχωρίζουν τις επιθυμίες τους, ξέρουν τι θέλουν να πάρουν και να δώσουν από κάποια σχέση, άλλο τόσο δυσάρεστη ήταν η συνειδητοποίηση της έλλειψης αμοιβαίας κατανόησης και του γεγονότος ότι μεγαλώνοντας (και αφήνοντας ανοιχτές πληγές), κάποιοι άνθρωποι χάνουν την υπομονή να διεκδικήσουν την ελευθερία τους μέσα από την ουσιαστική επικοινωνία και όχι τη "στείρα" κατηγοριοποίηση ή την ανώριμη επιβολή προτύπων. Επιλέγοντας, εν τέλει να έχουν για σύντροφο το προσωπικό τους κενό.