Rendeece - Faust _ Episode 20 - Prima Materia @ Random Access Radio

Βάλεντιν Είσαι τυχερός, μιας και θα δεις πως δημιουργούμε τους νέους ανθρώπους. Ακολούθα με.

Ο Φάουστ και ο Βάλεντιν σε αναπηρικό καροτσάκι, που το κινεί ένας από τους βοηθούς του βρίσκονται σε ένα μακρύ διάδρομο στο μισοσκόταδο. Από μακριά φαίνεται μια μεταλλική πόρτα. Όταν φτάνουν μπροστά, ο βοηθός πατάει ένα μεγάλο κόκκινο κουμπί. Κοιτάνε όλοι ψηλά σε μια κάμερα παλιότερης τεχνολογίας. Ακούγεται ένας δυνατός συνεχόμενος ήχος σαν από φυλακές, καθώς ανοίγει συρόμενη η πόρτα. 

Ο χώρος πίσω από την πόρτα είναι ένα μεγάλο εργαστήρι, όπου ακριβώς απέναντι βρίσκεται ένας διαφανής θάλαμος. Κάποιοι άνθρωποι με εμφανή σημάδια από τις παρενέργιες των πειραμάτων τους, με ιατρικές φόρμες, κινούνται στο χώρο νευρικά, έτοιμοι να διεξάγουν το επόμενο πείραμά τους.

Ιατρός1 Μαζέψαμε την πρώτη ύλη από τα φέρετρα και το μίγμα μας είναι έτοιμο.

Βάλεντιν (Στον Φάουστ) Φαντάζομαι ανακάλυψες τα φέρετρα, που βρίσκονται στον εξωτερικό χώρο. Το υλικό, που απομένει από τα καμένα σώματα, το μαζέψαμε εφόσον έχει έρθει σε επαφή με τον μολυσμένο αέρα. Ο ιός ουσιαστικά σκότωνε όσα σώματα δεν ήταν δυνατά να τον δεχθούν. Ή τα σώματά τους παραμορφώνονταν. Επειδή όμως η κυβέρνηση τότε φοβήθηκε τους μεταλλαγμένους, ξεκίνησε μια ολόκληρη γενοκτονία. Καταφέραμε και διασώσαμε κάποιους από τους μεταλλαγμένους. Δημιουργήσαμε το καταφύγιό μας και αρνηθήκαμε να μείνουμε στον Κάτω Κόσμο, που δεν θα γινόμασταν έτσι και αλλιώς δεκτοί. Συνεχίσαμε τα πειράματά μας για να κατανοήσουμε τον ιό. Το μίγμα, που αναφέρει ο υπεύθυνος γιατρός είναι κάτι, με το οποίο πειραματιζόμαστε όλα τα χρόνια. Περιμένουμε να δούμε τώρα πως θα δημιουργηθεί ένας νέος άνθρωπος με την ένωση των υλικών αυτών, μέσα από τις στάχτες των παλιότερων γενεών.

Οι γιατροί ξεκινάνε τη διαδικασία. Ήχοι μηχανών. Μέσα από τους μεταλλικούς σωλήνες ακούγεται ο ήχος του υγρού, που μεταφέρεται. Στο στόμιο του σωλήνα, που βρίσκεται μέσα στο διαφανή θάλαμο κάνει την εμφάνισή της μια μεγάλη σταγόνα του μίγματος. Μια πράσινη ουσία, που φεγγοβολά. 

Βάλεντιν Η μίξη, που θα δημιουργήσει την ανθρώπινη ύλη.

Η σταγόνα πέφτει πάνω στην ύλη από τους νεκρούς. Για λίγη ώρα δεν συμβαίνει τίποτα. Αλλά ξαφνικά, το έδαφος αρχίζει να φουσκώνει και να παίρνει διάφορες εύπλαστες μορφές, καθώς σταδιακά διαμορφώνεται ένα ανθρώπινο σώμα.

Ο Φάουστ προσέχει μια μισάνοιχτη πόρτα στα δεξιά του. Κοιτάζει καλύτερα. Είναι ένα μπάνιο, που έχει μια λευκή μπανιέρα στην άκρη. Ένα γυμνό ζευγάρι απολαμβάνει ο ένας το σώμα του άλλου. Έχουν τραβήξει πλήρως την προσοχή του Φάουστ. Προς μεγάλη του έκπληξη αναγνωρίζει τη γυναίκα. Είναι η Μαργαρίτα. Ο άντρας, που ήταν σκυμμένος και της καθάριζε και χάιδευε τα καλλίγραμμα πόδια, γυρνάει το κεφάλι του προς την πόρτα, προς τον Φάουστ, που τον κοιτάζει. Είναι ο ίδιος ο Φάουστ. Οι δυο άντρες, "ο ίδιος άντρας", κοιτάζονται στα μάτια. Χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει από που έρχεται ο ήχος, ακούει ένα φτερούγισμα πουλιών πάνω σε νερό και ένα πέπλο πυκνής ομίχλης εξαφανίζει το ζευγάρι. Ο Φάουστ εισέρχεται μέσα στο σκοτεινό δωμάτιο, που πλέον δεν έχει καμία σχέση με το λευκό μπάνιο, που είδε το ζευγάρι. Οι τοίχοι είναι μαυρισμένοι, γεμάτη μούχλα. Μέσα από τη μπανιέρα βγαίνει πράσινο νερό, μουχλιασμένο.

Ο Φάουστ νιώθει άρρωστος, πηγαίνει να ξεράσει. Τρέχει αμέσως να βγει από το σιχαμερό δωμάτιο, αλλά φαίνεται να είναι ένας μακρύς, σκοτεινός διάδρομος χωρίς τέλος. Τρέχει προς την έξοδο. Ακούγονται κραυγές τρόμου, ήχοι σαν να γίνονται μάχες και άνθρωποι να σφαγιάζονται. Καθώς πλησιάζει σε μια αρχαία πύλη, βλέπει μια σκοτεινή φιγούρα σαν φάντασμα να αιωρείται μπροστά του. Οι φωνές, που άκουγε έχουν πλέον σταματήσει και επικρατεί σιωπή. Ανοίγει την πύλη.

Βλέπει μια τεράστια έκταση με ένα ποτάμι να κυλά ελεύθερα. Παντού γύρω όρμοι και ένα δέντρο ψηλό δεσπόζει μπροστά του. Ο κάμπος απλώνεται ως πέρα στα βουνά. Είναι γυμνός σε αυτό το υπέροχο τοπίο και απολαμβάνει ένα πρωτόγνωρο αίσθημα ανακούφισης και ελευθερίας. Μέσα από την ομίχλη στην όχθη του ποταμού εμφανίζεται ένα μικρό παιδί. Δεν έχει φύλο ούτε διαμορφωμένα χαρακτηριστικά στο πρόσωπό του. Από πίσω του μια θηλυκή φιγούρα σαν μάγισσα του νερού. Είναι η Μαργαρίτα. Ο Φάουστ πλησιάζει προς το μέρος τους. Στέκονται όλοι μαζί στην όχθη του ποταμού, καθώς η ομίχλη τους παίρνει στην αγκαλιά της και χάνονται στο άγγιγμα της.