ΣΧΟΛΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (Μέρος 25ο), του Νίκου Τριανταφυλλόπουλου

Σήμερα η σχολή μας θα ξεκινήσει λίγο διαφορετικά. Θέλουμε να ενθαρρύνουμε τους μαθητές μας σε μια διαδικασία δημιουργικής σκέψης. Θα δημιουργήσουμε τις βάσεις με το να εισάγουμε μια καινούρια έννοια: την αρχή των δύο Κ: Καννιβαλισμός και Καρναβαλισμός. Δεν καθοδηγούμε  τους μαθητές. Τους ζητάμε δια μέσου του διαλογισμού και της ενατένισης, να εντοπίσουν, να βρουν και να σχολιάσουν σε ποιο βαθμό αυτή η αρχή εφαρμόζεται στην σύγχρονη ζωή: δεν είναι καθόλου δύσκολο. Σε όλα τα επίπεδα αυτή η αρχή υπάρχει.   

Τα χαρακτηριστικά της κοινωνίας στην οποία ζούμε είναι η "Αρχή των δύο Κ": Καννιβαλισμός και Καρναβαλισμός. 

Ας δούμε πως τα δύο Κ εφαρμόζονται σε κάποιες  πτυχές της ζωής μας. Οι περισσότεροι αρχίζουν και σταματάνε την πνευματική τους αναζήτηση στην οθόνη της τηλεόρασης. Η αγαπημένη πολλών "ΤV" γνωρίζουμε πάνω σε τι επίπεδο κινείται: Κ.Κ. Ο υπάλληλος του γραφείου στον οποίο έχει ανατεθεί μια δουλειά στο διαδίκτυο κι εκείνος σπαταλάει το χρόνο του στο facebook και σε ένα σάιτ  με τσόντες. Από την άλλη το αφεντικό που λέει ότι δεν  πληρώνει γιατί έχει δυσκολίες και την άλλη μέρα φεύγει για σκι στην Ελβετία.  Έχουν κάνει και οι δύο  χρήση της αρχής Κ.Κ. Κάποιος που έχει μπει στο τρένο και χρησιμοποιεί το τηλέφωνό του, φωνάζοντας δυνατά κι ενώ δεν υπάρχει κανένας λόγος ούτε να φωνάζει αλλά πολύ περισσότερο ούτε να κάνει χρήση του. Το κουτσομπολιό δεν είναι και τόσο επείγον. Προτιμάει, ωστόσο, κι αυτός να κάνει χρήση της αρχής Κ.Κ. Ή ακόμα και οι διάφοροι διαφημιστές που ορμάνε με κάθε τρόπο πάνω σου, σε σούπερ-μάρκετ, στο δρόμο, στο  πολυκατάστημα, στο διαδίκτυο και θέλουν να σου πουλήσουν κάτι εντελώς άχρηστο, αφού πρώτα το ονομάσουν "χρήσιμο" έως "αναγκαίο" για σένα. Τρανό παράδειγμα είναι οι πολιτικοί. Είναι οι καλύτεροι εκπρόσωποι της αρχής: η  έννοια "πολιτική ορθότητα" που πίσω της κρύβει "καταπάτηση ανθρώπινων δικαιωμάτων", "εξευτελισμό της δημοκρατίας", "μπαίνω στη βουλή για να καλύψω τις απάτες μου", "αποφασίζω και διατάζω". Γενικά., η καταπάτηση της ιδιωτικής ζωής μέσω διαφόρων προφάσεων από το ίδιο το σύστημα, είναι κραυγαλέος Κ.Κ. Ο αθλητισμός, τα σπορ, έχουν πάψει προ πολλού να είναι μια δραστηριότητα που προσφέρει ψυχαγωγία κι έχουν μετατραπεί δια μέσου της αρχής Κ.Κ σε εμπορική επιχείρηση και σε πεδίο μάχης.   

Οι θρησκείες είναι μια ακόμη ισχυρή μετάλλαξη του Κ.Κ: η "δική μου" θρησκεία είναι η καλύτερη και τη "δική σου" την ανταγωνίζομαι με το να βρίσκω καινούριους πελάτες. Προσλαμβάνω και έναν μάνατζερ, ώστε να προσεγγίσω την "αγορά των πιστών" σύμφωνα με τις απαιτήσεις. Οι κάθε λογής "μάνατζερ", που έχουν φυτρώσει σαν τα αγριόχορτα, βρίσκονται παντού και φυσικά ανακαλύπτουν και εφαρμόζουν συνέχεια τεχνάσματα ώστε να εξαπλώνουν την αρχή Κ.Κ. 

Ο εθνικισμός-φασισμός  ή αλλιώς "καρκινογόνος θεωρία για την ανωτερότητα των στενόμυαλων ιθαγενών" είναι επίσης ένα πανίσχυρο χαρτί του Κ.Κ. Εν ολίγοις, η κάθε μορφής ηλιθιότητας που πλασάρεται ως εξυπνάδα έχει περάσει από το φίλτρο της αρχής Κ.Κ, για να επιβληθεί και να καθιερωθεί. Καθότι οι άνθρωποι είμαστε όντα που τους αρέσουν τα παιχνίδια, αλλά δυστυχώς έχουμε χάσει εντελώς την παιδικότητά μας στο παιχνίδι, έχουμε καταφέρει ένα ολοκληρωτικό Κ.Κ σε όλες τις πτυχές της ζωής μας. Η αρχή Κ.Κ, δεν ικανοποιεί καμία μας επιθυμία, αντίθετα την γιγαντώνει και μαζί της γιγαντώνεται και η δυστυχία μας. Η ανθρωπότητα χορεύει όλο το βράδυ σε ένα κλαμπ έχοντας καταπιεί όλα τα διαθέσιμα ναρκωτικά και δεν της φτάνει μόνο η συγκεκριμένη απόλαυση. Θέλει να αρπάξει και την πόρσε μετά το πάρτυ και να τρέξει σαν τρελή μέχρι να συναντήσει μια μάντρα να συγκρουστεί και να καταστραφεί ολοσχερώς. 

Ποια είναι η ολοκλήρωση της αρχής; Ότι υπάρχει και στις πιο αγνές πτυχές της ζωής. 

Οπότε, οι μαθητές της σχολής καλούνται να σκεφτούν και να βρουν με ποιον τρόπο αυτή η αρχή υπάρχει παντού και πόσο εύκολα οι "φούσκες προστασίας" ή αλλιώς "νεκρές ιδέες" καταρρέουν η μία μετά την άλλη υπό το βάρος της αρχής Κ.Κ.   

Τώρα προχωράμε στη Σχολή Φιλοσοφίας με τη μορφή που την ξέρουμε αυτή των ερωτήσεων-απαντήσεων. 

147. Ερώτηση: Πως μπορούμε να αποβάλλουμε τη ζήλεια; 

Ας αλλάξουμε τη θέαση μας όσον αφορά το θαυμασμό και την έκφρασή του. Ας αντλήσουμε χαρά από το θαυμασμό για μια καλή πράξη που έγινε από κάποιον άλλον. Έχουμε τη δυνατότητα να διαλέξουμε την πορεία της σκέψης και της έκφρασης μας. Ας μετριάσουμε τις αντιδράσεις μας για κάτι ανάμεσα σε ψευτοθαυμασμό και ζήλεια για τα  επιτεύγματα κάποιου και ας δούμε μια νέα αρετή να ανθίζει από τα βάθη της ψυχής μας. Από τον ειλικρινή θαυμασμό για την αρετή κάποιου συνανθρώπου μας, θα δυναμώσουμε τους καλούς σπόρους για ένα μελλοντικό δυνατότερο υγιές έδαφος. Έτσι κερδίζουμε σε καλή υγεία, σταματάμε να σπαταλάμε ενέργεια σε μικρότητες όπως ο ανταγωνισμός και ζηλοφθονία. 

   

148. Ερώτηση: Ποια είναι η σχέση μεταξύ ζήλειας, "πείνας" για εξουσία και επανάστασης; 

Υπάρχει μόνο ένα είδος επανάστασης. Η εσωτερική επανάσταση. Όλες οι άλλες επαναστάσεις  που λαχταρούν εξουσία, είναι ψεύτικες, αλλοιωμένες, βρώμικες, αποτυχημένες. Επανάσταση κάνει κάποιος μόνο για να κρατήσει αναλλοίωτη την ψυχή του, να κρατήσει την τρυφερότητά του, την αγάπη, την καθαρή θέαση. Αν κάνει κάποιος "επανάσταση" με στόχο να πάρει εξουσία, όταν την πάρει, θα γίνει ο ίδιος χειρότερη εξουσία από την προηγούμενη, θα είναι μια ξεχασμένη αλλοιωμένη επανάσταση. Δεν χρειαζόμαστε ούτε θέλουμε άλλο μαστίγωμα. Επανάσταση σημαίνει παιδεία. Σημαίνει αξίες και χρήση αυτών, όχι αερολογίες. Σημαίνει να ενδιαφέρεται κάποιος για δικαιοσύνη και όχι για καρέκλες και παχιές τσέπες. Σημαίνει να ενδιαφέρεται για ίσα δικαιώματα, όχι για τα δικά του δικαιώματα μόνο. Σημαίνει να εγκαταλείψει αυτό το άθλιο "Εγώ", για το "Εμείς", όχι  το "Εμείς" να γίνεται όργανο του "Εγώ". 

149. Ερώτηση: Ποιος τελικά είναι ικανός να καθοδηγεί και να κυβερνάει; 

Οι άνθρωποι, έχουν βαλθεί να κάνουν κουμάντο όλοι μαζί. Εκ φύσεως είναι αδύνατον. Μπορεί να γίνει μόνο με έναν τρόπο: το να κοιτάξει ο καθένας να κάνει κουμάντο στον εαυτό του. Αν υπάρχουν χίλιοι κακοί και δύο πολύ κακοί, οι δύο πολυ κακοί θα κυβερνήσουν. Αν υπάρχουν χίλιοι πονηροί και δύο παμπόνηροι, οι δύο παμπόνηροι θα κυβερνήσουν. Αν υπάρχουν χίλιοι καλοί και δύο πολύ καλοί, οι δύο πολύ καλοί θα κυβερνήσουν. Ο κάθε άνθρωπος φαντάζεται ή έχει φανταστεί, τι καλά που θα ήταν αν αυτός ο ίδιος κυβερνούσε για ένα διάστημα. Αν έκανε αυτός κουμάντο. Πως όμως είναι δυνατόν να κάνει κάποιος κουμάντο, αν δεν έχει κυβερνήσει το δυσκολότερο καράβι, τον ίδιο του τον εαυτό; Η ποιότητα των ανθρώπων άρα και του κόσμου, θα βελτιωθεί μόνο αν ξαναγίνουμε σπόροι σε ένα καινούριο έδαφος, μόνο αν αποκτήσουμε μια καινούρια, παγκόσμια αποδεκτή, αρετή. Αυτή η αρετή υπάρχει, αλλά δεν την βλέπουμε. 

Ταρατατζούμ, πρρρρρρρρρρρρρρ, κρρρρρρρρ, πιπ πιπ πιπ. 

Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ πρρρρρρρρρρρρρρρρρρ 

(μουσική και ήχος από χειροκροτήματα και πορδές). 

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ