May 2015 News

Που είχαμε μείνει λοιπόν; 

Μπαα, αυτή η πρόταση με παραπέμπει σε τάξη δημοτικού με την υστερικά χαζή δασκάλα που ξεκινάει το μάθημα ως εξής: "Που είχαμε μείνει παιδάκια"; Την ώρα που ένας μικρός ή μια μικρή θα της πέταγαν μια σαϊτα που θα της καρφώνονταν πάνω στα μυωπικά γυαλιά της. Αν ήταν "τύπου" κωμωδία. Αν ήταν μια δραματική ταινία βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα, κάποιο παιδάκι θα έβγαζε ένα ούζι, θα την πυροβολούσε στο κεφάλι και τα μυαλά της θα κόλλαγαν στον μαυροπίνακα. Ή ταινία τρόμου, που όλα τα παιδάκια θα ήταν ζόμπι και θα της ορμούσαν και θα την έτρωγαν ζωντανή... Όμορφα πράγματα, δηλαδή!

Από όλα τα μηχανήματα που χουν εμπλουτίσει το στούντιο τελευταία, αυτό που θα μου πάρει καιρό να το καταλάβω είναι ένα αναλογικό συνθεσάιζερ, το Erebus της ελληνικής εταιρείας Dreadbox. Ένα πανέμορφο synth module, που ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Απλά μέχρι να καταλάβω τη λογική των oscillators και VCA και λοιπά και λοιπά ίσως χρειαστώ κανά δυο χρόνια ακόμα. Τουλάχιστον, αυτή τη στιγμή έχω αρκετά manuals για να αρχίσω να διαβάζω. :-)

Η δημιουργική απασχόληση του στούντιο συνεχίζεται, αλλά ακόμα νιώθω ότι η επόμενη φάση δεν θα αποκαλυφθεί τόσο σύντομα. Ήδη ένα remix και ένα κομμάτι βασισμένο σε σάμπλινγκ θα χρειαστούν περισσότερο καιρό ωρίμανσης μου φαίνεται. Έχουν κοινό στοιχείο το έντονο transposition modulation, οπότε μπορούν να βγουν και παρέα. ;-)

Και ενώ το επόμενο Φάουστ πιθανότατα θα βγει προς το τέλος του μήνα, ας συνεχίσω με τα poplie years, και την τρίτη σεζόν 2011/12 (δεύτερη χρονιά για το ChicOnAir Show).

Ξεκινώντας ακριβώς μετά την έντονη εμπειρία του φεστιβάλ MOVIE IN ON, που έγινε τον Αύγουστο στο χωριό και τις ολιγοήμερες διακοπές στην Δονούσσα. 

Συνεχίζοντας τις αγαπημένες μου εκπομπές για το μπάσο, αλλά και προσπαθώντας να εμπλουτίσω τη λογική της soundtrack εκπομπής, όπως με την ChicOnAir εκδοχή της ταινίας "28 ημέρες μετά", ονομάζοντάς την "28 ημέρες μετά... και βάλε". :-)

Η συγκεκριμένη ιστορία ολοκληρώθηκε σε δύο διαφορετικές εκπομπές. Χωρίς να το έχω κατανοήσει πλήρως εκείνη την περίοδο, μιας και επρόκειτο για μια εβδομαδιαία απασχόληση, που κάθε φορά προσπαθούσα να παρουσιάσω μια ιδέα, έναν τίτλο, μια εικόνα-πόστερ που θα συνόδευε την κάθε εκπομπή, η ιδέα να χρησιμοποιώ τη δομή της αρχικής ιστορίας, όπου θα την εμπλούτιζα με τις δικές μου ιδέες, με βοηθούσε να έχω μια πολύ καλή βάση, έναν σκελετό ιστορίας, και δεν θα χανόμουν από τις αρχικές μου προθέσεις.

Αυτή η ιδέα φυσικά με βοήθησε να ολοκληρώσω και τη σειρά εκπομπών της Αλίκης δύο χρόνια μετά. Και φυσικά να ξεπεράσω τα προβλήματα δομής, που είχα στις δικές μου δημιουργικές ασχολίες παλιότερα, κυρίως στο θέατρο.

Μιλώντας για θέατρο, την ίδια περίοδο, ο "Δράκουλας, Κωμωδία Και Δαγκώνει" αποτέλεσε την τελευταία φορά, που συμμετείχα στη δημιουργία θεατρικού έργου και παράστασης (καλλιτεχνική συνεργασία και συγγραφή κειμένων). Μια πολύ έντονη εμπειρία και συνεργασία με τη σκηνοθέτιδα Κατερίνα Καραδήμα και την ομάδα Ύφος του Μικρού Θέατρου Αγρινίου. Παρά την επιτυχία της παράστασης, η συγκεκριμένη συνεργασία χρειάζονταν περισσότερο χρόνο για να ωριμάσουν κάποιες ιδέες, που είτε θα βοηθούσαν το έργο σε έναν επόμενο κύκλο είτε τη δημιουργία κάπου νέου έργου. Αλλά, δεν υπήρξε συνέχεια, μιας και η Κατερίνα ήθελε να αναζητήσει νέα κατεύθυνση στο κομμάτι της παραγωγής. Η λέξη "συνέχεια" είναι πολύ σημαντική όταν εμπλέκεσαι σε μια δημιουργική προσπάθεια. Χωρίς συνέχεια δεν υπάρχει βελτίωση, ωρίμανση και άλλα παρόμοια κλισέ, αλλά που είναι πολύ σημαντικοί παράγοντες εν τέλει. 

Η "συνέχεια" ήταν τελικά όμως μια ακόμα βασική λέξη κλειδί της συμμετοχής μου στο διαδικτυακό ραδιόφωνο του poplie. Μια συνέχεια, που με βοήθησε να αναζητήσω ακόμα πιο βαθύτερα τις ιδέες μου, να εμπλουτίσω το στούντιό μου, να αναπτύξω τη σχέση μου και το πάθος μου με τη μουσική, να πειραματιστώ και να κατανοήσω.

Στην ίδια σεζόν ξεκίνησε και μια ακόμα σειρά εκπομπών, που τις ονόμασα Holidays in Athenaistan, που κάθε φορά θα παρουσίαζα τις μουσικές που άκουσα ή τους δίσκους που αγόρασα από την ελληνική πρωτεύουσα. Μια σειρά εκπομπών, που είχε... συνέχεια.

Εξίσου αγαπημένες εκπομπές της ίδιας σεζόν, κυρίως και από τους τίτλους τους, ήταν οι "Trapped Fetish", "Eraserruction" καθώς και η "_EXIST?". Όσον αφορά την _EXIST?, η ιδέα του παιχνιδιού με τις λέξεις Exist (υπάρχω) και Sexist (σεξιστής), αποτέλεσε και μια ιδέα να φτιάξουμε μια εκπομπή με τον φίλο Γιώργο Οικονόμου (κάποιους μήνες μετά), που η συμμετοχή του πλέον στον Φάουστ είναι σημαντική, αλλά ενώ υπήρξε πολύ καλή προετοιμασία, τελικά ο Γιώργος αποφάσισε τότε να μην προχωρήσουμε και στην παρουσίαση. Κυρίως, γιατί δεν ήταν για αυτόν η ιδέα με την οποία θα ήθελε να επανέλθει στη συμμετοχή μιας ραδιοφωνικής εκπομπής. Ίσως και τεχνικά το ChicOnAir Show να μην του προσέφερε την ίδια "ασφάλεια", που μπορεί να χρειαζόνταν εκείνη την περίοδο, ώστε να ολοκληρωθεί η συγκεκριμένη εκπομπή.

Θα ήθελα να αναφερθώ και στην εκπομπή Your Junkesty, μιας και την ιστορία την έγραψε ο φίλος Alex K. και παρουσιάστηκε σε δυο εκπομπές.

Τέλος, η τρίτη αυτή σεζόν του σταθμού έκλεισε με την καλοκαιρινή σειρά εκπομπών, "Summercrime", που απόλαυσα ιδιαίτερα. Όπου, για ένα ακόμα καλοκαίρι, έκλεινα μια πολύ έντονη σεζόν της poplie εμπειρίας. Η τελευταία Summercrime εκπομπή ήταν ένας τετράωρος μαραθώνιος, που η μουσική επιλογή ήταν του Γιώργου Οικονόμου. Και η φωνή του μικρού που ακούγεται στην αρχή είναι η φωνή του γιού του Κωνσταντίνου.

Φυσικά όλες τις εκπομπές της συγκεκριμένης σεζόν μπορείτε να τις ακούσετε στη mixcloud σελίδα του ChicOnAir Show, εδώ.

Καλό μήνα να έχουμε. Στο επανειδείν!