ΦΑΟΥΣΤ_Επεισόδιο 9 - Συμφωνία Σιωπής _ Soundtrac-es by Chico @ Random Access Radio




Η επιστήμονας1 κάθεται στη μεγάλη πολυθρόνα του γραφείου της. Παρακολουθεί τον διπλανό χώρο, που είναι το εργαστήρι. Εκεί, ο Φάουστ ξυπνάει έντρομος μετά από το ταξίδι του στο χρόνο. Τον παρακολουθεί ατάραχη όταν τον πλησιάζουν γιατροί να τον εξετάσουν και αυτός τους επιτίθεται και προλαβαίνει να τους χτυπήσει, πριν τελικά τον αναισθητοποιήσουν δύο από τους φύλακες του εργαστηρίου.

Τι ωφελεί η σωφροσύνη,
Της χειρός η προθυμία, της καρδιάς η καλοσύνη,
Όταν το κράτος βρίσκεται σε πυρετό μεγάλο,
Και καθημερινά το 'να κακό φέρνει το άλλο;
Όποιος απ' αυτήν την αίθουσα κάτω κοιτάζει,
Το βασίλειο εφιάλτης τρομερός τού μοιάζει,
Η κακοήθεια τους κακοήθεις προστατεύει
Κι η ανομία πάνω στον νόμο θριαμβεύει
Ενώ η πλάνη τον κόσμον όλο κυριεύει.
Και ο αθώος ένοχος θα κηρυχθεί,
Αφού την αθωότητα κανείς δεν προστατεύει.
(Και) ο κόσμος (όλος) θα καταστραφεί...

Ο Φάουστ ξυπνάει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και συνειδητοποιεί ότι είναι δεμένος. Ανοίγει ένα χαμηλό φως και εμφανίζεται μπροστά του η επιστήμονας1, που τον κοιτάζει με το ατάραχο και επίμoνο βλέμμα της.

Επιστήμονας1: Είναι πολύ άγριες οι μέρες που ζούμε. Είμαστε όλοι εγκλωβισμένοι στους υπόγειους σταθμούς της πόλης, που κάποτε ονομάζοταν Βερολίνο. Το γεγονός ότι ακόμα και αυτή η ζωή δεν έχει αφανιστεί οφείλεται στο ότι οι πολίτες τρέφουν ελπίδες ότι κάποια μέρα θα ανέβουν στον Πάνω Κόσμο. Αλλά και στο ότι πιστεύουν πως δεν υπάρχει άλλη κατάσταση, κάποιο διέξοδο, αλλά και στο ότι δεν έχουν άλλα προνόμιαΑν ταράξεις τα λιμνάζοντα νερά, αν αναφέρεις το ελάχιστο από ότι είδες, θα προκαλέσεις πόνο. Και πριν από όλους σε σένα τον ίδιο. Θα σε αφήσουμε να πας στον θάλαμό σου με τους άλλους κατοίκους, αλλά θα μιλήσεις μόνο σε εμάς. Έγινα κατανοητή;

Ο Φάουστ γνέφει θετικά χωρίς να πει τίποτα άλλο. Απλά κοιτάζει στον καθρέφτη πάνω από εκεί που βρίσκεται καθισμένη η επιστήμονας1. Πίσω από τον καθρέφτη βρίσκονται σε διπλανό δωμάτιο οι υπόλοιποι επιστήμονες, που παρακολουθούν αμίλητοι.

Αφήνεται ελεύθερος να πάει σε έναν από τους αχανείς θαλάμους-κατοικίες, στην δική του προσωπική κουκέτα. Κάποιοι "συγκάτοικοί" του τον καλωσορίζουν με χαρά, αφού είχαν καιρό να τον δουν, ενώ κάποιοι άλλοι τον κοιτάζουν με καχυποψία, ενώ κοιτάζονται και μεταξύ τους. Καταλαβαίνει ότι η "συμφωνία σιωπής" θα τον φέρει σε ιδιαίτερα άβολη θέση με μερικούς από αυτούς. Και ταυτόχρονα κοιτάζει ψηλά στις κάμερες παρακολούθησης, που υπάρχουν σε πολλά σημεία της "σύγχρονης" αυτής κοινωνίας.

Κάποιες ώρες μετά, είναι η προγραμματισμένη ώρα του βραδινού, όπου οι κάτοικοι κάθε θαλάμου πηγαίνουν με σειρά στο μαγειρείο. Ο Φάουστ παραλαμβάνει ένα δίσκο και επιλέγει φαγητό από ένα αρκετά ξεχωριστό μπουφέ. Μιας και αποτελείται από τροφές που καλλιεργούνται αποκλειστικά στους σταθμούς του μετρό και μάλιστα υπάρχουν και θάλαμοι για την καλλιέργεια ζωύφιων. Ζώα έχουν σταματήσει να προσφέρονται, μιας και υπήρχε από την αρχή ο φόβος μετάδοσης του ιού. Αλλά και για λόγους οικονομίας χώρου.

Υπεύθυνος μαγειρείου: Οι υπεύθυνοι οικονομία φωνάζουν κάθε μέρα. Αλλά η μοναδική οικονομία που θα μπορούσα να κάνω είναι να σας άφηνα καθημερινά να αλληλοτρώγεστε. Μέχρι να μην μείνει κανένας από εσάς στο τέλος και εγώ να γίνω τροφή στα ζωϋφια, που τρώτε εσείς καθημερινά.

Ο Φάουστ κάθεται σε ένα τραπέζι μόνος του. Κάποιοι από τους συμπολίτες του κάθονται δίπλα του χωρίς να τον ρωτήσουν. Τον κοιτάνε έντονα, ενώ τρώνε. Τον λόγο παίρνει ένας από την παρέα.

Άντρας: Μάθαμε ότι ήσουν όλο αυτό το διάστημα στον Πάνω Κόσμο αναζητώντας τρόπους για την επιστροφή μας. Αλλά εσύ επέστρεψες και είσαι αμίλητος.

Φάουστ (καθώς τρώει): Για αυτό υπάρχει η ομάδα που κυβερνάει τον κόσμο μας. Αυτούς να ρωτήσετε.

Άντρας: Πιστεύεις ότι θα αντέξουμε να είμαστε για πολύ καιρό ακόμα τα πειραματόζωα των αφεντικών σου; Θα καείς και συ μαζί τους όταν έρθει η ώρα. Τριάντα χρόνια μας έχουν εγκλωβισμένους στα σκοτάδια. Δεν θα αργήσει η μέρα που η αμφιβολία για όλα τα ψέμματα που μας ταϊζουν καθημερινά θα μετατραπεί σε αντίδραση και η αντίδραση σε θύελλα.

Φάουστ: Ο πιο εύκολος στόχος είναι να θολώσεις περισσότερο τον κόσμο και να τον οδηγήσεις σε δεύτερο αφανισμό. Ότι έχουμε στερηθεί τόσα χρόνια δεν θα το φέρει πίσω η ταραχή. Αν πίστευα ότι ήρθε η στιγμή να αλλάξει ο κόσμος μας...

Άντρας: Είσαι άλλος ένας κρίκος στις αλυσίδες που μας έχουν βάλει οι δήθεν επιστήμονες. Για ποιο λόγο να αναρωτιέσαι ή να προβληματίζεσαι όταν δέχεσαι την εύνοιά τους όποτε το επιθυμείς.

Φάουστ: Εμπρός, λοιπόν, ξεκίνα να κάνεις αυτό που δεν κατάφερε κανένας από εμάς και θα σε ακολουθήσω.

Άντρας: Δηλαδή τι είναι καλύτερο; Να μείνουμε στην άγνοια και τις ψεύτικες ελπίδες! Και να έρθει ο σωτήρας μας ο Φάουστ να μας σώσει όταν τα μέλη μας θα έχουν σκευρώσει και θα έχουμε σαπίσει στο σκοτάδι! Αν νομίζεις ότι αυτή είναι η κόλαση, δεν έχεις ιδέα που θα σε οδηγήσω!

Φάουστ: Αν τη φιλοσοφική λίθο είχες στην κατοχή (σου)... Η λίθος θα 'χε χάσει τώρα τη φιλοσοφία.

Ο Άντρας παίρνει τον δίσκο με το φαγητό του και τον πετάει στον Φάουστ. Οι δυο τους πιάνονται στα χέρια, ενώ φύλακες μπαίνουν στο μαγειρείο να τους χωρίσουν. Η κάμερα στο μαγειρείο στρέφεται στο σημείο που παλεύουν οι δύο άντρες. Η επιστήμονας1 παρακολουθεί το συμβάν με το ίδιο ατάραχο βλέμμα.




Σημειώσεις

  1. Στο ένατο επεισόδιο χρησιμοποιήθηκαν αποσπάσματα από το κεφάλαιο του δεύτερου μέρους "Αυτοκρατορικά Ανάκτορα - Αίθουσα του Θρόνου"  από το ίδιο το κείμενο του Γκαίτε σε μετάφραση του Πέτρου Μάρκαρη (σε πλάγια γραμματοσειρά).
  2. Για την ολοκλήρωση του "πόστερ" της συγκεκριμένης σειράς εκπομπών, σημαντική ήταν η βοήθεια του S/Tools.
  3. Οι μουσικές επιλογές του ένατου επεισοδίου είναι του Γιώργου Οικονόμου, που επέλεξε τραγούδια post-punk της περιόδου 1979-1982, και τα οποία ταιριάζουν στην κάθε σκηνή που συνοδεύουν.

Προηγούμενα Επεισόδια:

Σχόλια