Rendeece - Faust _ Episode 19 - Chrysalis @ Random Access Radio


1. Intro - Fireflying Intervention

2045
Στον γκρίζο ουρανό του παρατημένου αστικού τοπίου, δημιουργείται ένας χορός από φωτιές. Ο Φάουστ βρίσκεται στον Πάνω Κόσμο μέσα στη στολή του. Αναρωτιέται τι είδους ζωής υπάρχει στο αρρωστημένο περιβάλλον. Πλησιάζει περισσότερο. Προσέχει ότι είναι μεγάλες πυγολαμπίδες. Σκέφτεται ότι πρέπει να είναι ένα νέο είδος εντόμου, που αναμίχθηκε με τον ιό και τα έντομα, που έχουν παραμείνει σε ζωή. Για λίγο αφήνεται στο εντυπωσιακό αυτό θέαμα, αυτή την παρέμβαση στη νεκρή κατά τα άλλα φύση.

2. Nothing Has Been Touched

Ο Φάουστ επισκέπτεται για άλλη μια φορά το χώρο του θεάτρου, που είχε επισκεφθεί σε μικρή ηλικία με τους γονείς του. Αργότερα είχε συνειδητοποιήσει ότι ο ίδιος χώρος είχε γίνει το διαστροφικό club του Βάλεντιν, αδερφού της Μαργαρίτας. Εκεί, όπου έκανε τα διάφορα πειράματά του και είχε πάει να τον σκοτώσει. Ένας χώρος, που ο Φάουστ επισκέπτεται, όταν ανεβαίνει στον Πάνω Κόσμο να αναζητήσει κάποιο νέο στοιχείο για την έρευνά του. Παρατηρεί ότι όλα αυτά τα χρόνια μετά την εξάπλωση του ιού δεν έχει αλλάξει τίποτα, δεν έχει αγγιχθεί. Βλέπει μια αράχνη να υφαίνει τον ιστό της. Την αρπάζει για να την εξετάσει στο εργαστήρι του. 

3. Upper-World Sensations

Ο Φάουστ κινείται προς τα παρασκήνια, εκεί, όπου ήταν και το εργαστήρι του Βάλεντιν. Μυρίζει έντονη μούχλα, τα δοχεία με τα διάφορα χημικά, που χρησιμοποιούσε στα πειράματά του ο Βάλεντιν, είναι αραχνιασμένα. Παρατηρεί ότι σε κάποια από αυτά, τα μέρη από τα ζώα, κυρίως τους πίθηκους, έχουν παραμείνει αναλοίωτα. Πηγαίνει προς το παράθυρο και προσέχει την ομίχλη, που φαίνεται σαν έναν ζωντανό πίνακα ζωγραφικής ενός αρρωστημένου, μελαγχολικού τοπίου. Με μεγάλη έκπληξη διακρίνει κάποιες φιγούρες να κινούνται μέσα στην ομίχλη. Αναρωτιέται αν είναι κάποιο όραμα αυτό που ξετυλίγεται μπροστά του, μιας και είναι πολύ θολό το τοπίο. Υπάρχει κάποια μορφή ζωής στον Πάνω Κόσμο;

4. Deserted Coffins 

Σε ένα απομονωμένο προαύλιο, που ο Φάουστ δεν είχε ανακαλύψει στο παρελθόν, προσέχει κάποιες ανθρώπινες φιγούρες να κάθονται γύρω από ένα φέρετρο. Διάσπαρτες κάσες υπάρχουν στο συγκεκριμένο προαύλιο. Αλλά δεν ήταν ένα θέαμα σπάνιο στον Πάνω Κόσμο. Από την εξάπλωση του ιού και έπειτα τοποθετούνταν διάσπαρτες στην πόλη. Δεν υπήρχε χρόνος για κανονική ταφή. Και κάποια στιγμή, τα πτώματα απλά μένανε εγκαταλελειμμένα στους δρόμους μέχρι να περάσει ο στρατός να τα κάψει στο ίδιο σημείο. Ο Φάουστ προσεκτικά κρύβεται πίσω από κάποια φέρετρα να παρακολουθήσει τι ακριβώς συμβαίνει μπροστά του. Είναι αναστατωμένος μιας και ακόμα του είναι αδύνατο να πιστέψει ότι υπάρχουν άνθρωποι, που δεν φοράνε κάποια προστατευτική στολή και ζούνε στον Πάνω Κόσμο. Έχουν επιζήσει τον ιό και μάλιστα φαίνεται να μην τους επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο. Μέσα στο φέρετρο είναι ένας νεκρός άντρας. Ένας άλλος άντρας, που φαίνεται σαν ιερέας ρίχνει ένα υγρό πάνω στο νεκρό σώμα και αυτό εξανεμίζεται. Αποχωρούν από το προαύλιο. Ο Φάουστ πλησιάζει το φέρετρο και βλέπει ότι έχει μείνει μόνο μια χρωματιστή σκόνη. Παίρνει δείγμα για ανάλυση.

5. Siren

Καθώς ακολουθεί τη μικρή αυτή ομάδα των κατοίκων του Πάνω Κόσμου, ακούει μια εκκωφαντική σειρήνα. Προέρχεται από ένα πολύ μεγάλο εργοστασιακό κτίριο, που ο Φάουστ δεν είχε ποτέ βρει στο παρελθόν. Ανοίγει μια πολύ μεγάλη ατσαλένια πόρτα και η ομάδα εισέρχεται στο προαύλιο. Ο Φάουστ τους ακολουθεί, ενώ ο ήχος από τις σειρήνες συνεχίζει να δονεί τον Πάνω Κόσμο.

6. Detached Humans, Deformed Mutants 

Ο Φάουστ ακολουθεί προσεκτικά την ομάδα σε έναν μακρύ, σκοτεινό διάδρομο. Φτάνουν σε μια σιδερένια πόρτα, την ανοίγουν και μπαίνουν μέσα σε ένα δωμάτιο. Αφήνουν την πόρτα ανοιχτή σαν να ξέρουν ότι κάποιος τους παρακολουθούσε όλη αυτή την ώρα. Ακούγεται μια γνώριμη φωνή, που τον καλεί μέσα. Ο Φάουστ τρέμει ολόκληρος μόλις αναγνωρίζει τη φωνή. Βρίσκει το θάρρος και εισέρχεται στο δωμάτιο. Μπροστά από την ομάδα των ανθρώπων, σε μια βρώμικη έδρα βρίσκεται ο Βάλεντιν. Το σώμα και το πρόσωπό του φαίνεται αναλοίωτο στο χρόνο. Αλλά το βλέμμα του προδίδει έναν άνθρωπο σε προχωρημένη ηλικία.

Βάλεντιν Φαντάζομαι ότι τα ερωτήματά σου είναι πολύ περισσότερα από αυτά, που είχες πριν εισέλθεις σε αυτό το μέρος. Αναρωτιέσαι αν είμαστε πλάσματα της φαντασίας σου... Πώς είναι δυνατόν να ζούμε στον μολυσμένο κόσμο χωρίς κάποιου είδους προστασία... Παρατηρείς ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια είδους παραμόρφωση, αλλά αναρωτιέσαι αν είναι κάποια μετάλλαξη, που τους βοηθάει να αντιμετωπίζουν τον ιό. Θα απαντήσω σε όσα ερωτήματα επιθυμείς να θέσεις. Δεν είσαι εχθρός μας. Αναζητείς να κατανοήσεις όλο αυτό το τσίρκο του παραλόγου, που ζεις τον τελευταίο καιρό.

7. Our Truth Is Humanity's Biggest Lie

Βάλεντιν Πιστεύεις ότι οι Επιστήμονες θα ήθελαν να γνωρίζετε για την ύπαρξή μας; Θα ξεκίναγε επανάσταση στον Κάτω Κόσμο και αυτοί θα έχαναν οποιαδήποτε μορφή εξουσίας μπορούν να ασκούν ακόμα μέχρι και τώρα που μιλάμε. Δίνοντας ελπίδες στον κόσμο ότι κάνουν τα πάντα να βρεθεί η λύση, η θεραπεία στον ιό. Λυπάμαι, που σου χαλάω το παραμύθι, που σε έχουν κάνει να πιστέψεις από μικρή ηλικία. Δυστυχώς, όμως, και να μαθαίνονταν, οι πύλες του Πάνω και Κάτω Κόσμου δεν θα παρέμεναν ανοιχτές. Το πιο πιθανό θα ήταν απλά ο κόσμος να οδηγηθεί σε μια μαζική αυτοκτονία. Δεν είμαστε ακριβώς η θεραπεία του ιού. Περισσότερο, είμαστε μια εργαστηριακή ανωμαλία.


8. Chrysalis

Βάλεντιν Αν ήθελες να κατανοήσεις κάτι παραπάνω από τα σώματά μας, προσπάθησε να τα δεις ως κουκούλι, που προμηνύει την ωραία πεταλούδα, η οποία έχει εγκλωβιστεί και δεν θα βγει από αυτό. Τα σώματά μας είναι αναλοίωτα από τη στιγμή, που δεχθήκαμε να κάνουμε το πείραμα. Παρότι μεγαλώνουμε και γερνάμε, δημιουργήθηκε ένα δέρμα αναλοίωτο στο χρόνο και ικανό να μην επηρεάζεται από τον ιό. Αλλά κάτω από το δέρμα, το σώμα έχει δοκιμάσει τα πάντα, το πέρασμα του χρόνου συνεχίζει να τρώει τα πάντα. Από την έκπληξή σου βλέποντάς με, καταλαβαίνω ότι σου είναι προφανές, αν και ανεξήγητο ταυτόχρνονα. Ονομάσαμε το συγκεκριμένο πείραμα Χρυσαλλίς. Πολλά από τα σώματα παρότι αναλοίωτα παραμορφώθηκαν γιατί δεν υπήρχε πιο βαθιά εσωτερική σύνδεση. Όσο και αν το δέρμα δείχνει δυνατό, γεμάτο ζωή και δύναμη, δεν πρόκειται παρά για μια ανωμαλία και τίποτα άλλο. Γερνάμε, αρρωσταίνουμε, τρέμουμε, είμαστε σαν ζωντανοί νεκροί, που το σώμα μας φαίνεται να είναι ανέγγιχτο, αλλά μέσα μας πεθαίνουμε καθημερινά. Κάποιος φωτισμένος από εμάς, θα βρει το εσωτερικό του φως, και θα κάνει τον άνθρακα χρυσό. Περιμένω πως και πως εκείνη τη μέρα, που θα δω αυτόν τον μεταλλαγμένο άνθρωπο. Μέχρι τότε είμαι εγκλωβισμένος σε τούτη την καρέκλα. Όταν θα έρθει όμως η ώρα, θα βρω το θάρρος να σηκωθώ όρθιος.

Προηγούμενα Επεισόδια



Σχόλια