Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων - Μια ραδιοφωνική ιστορία/όνειρο από το ChicOnAir Show (Poplie.eu)


Σκίτσο του Pat Andrea, του οποίου η έκθεση βασισμένη στην "Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων" αποτέλεσε μια από τις βασικές αναφορές στην ChicOnAir εκδοχή της νουβέλας του Lewis Carroll.

Η σειρά εκπομπών ξεκίνησε στις 13 Νοεμβρίου του 2013 και ολοκληρώθηκε στις 18 Ιουνίου του 2014. Δώδεκα (12) κεφάλαια της νουβέλας, δεκαοχτώ (18) εκπομπές (συμπεριλαμβανομένης και μιας επισκόπησης των πρώτων έξι κεφαλαίων). 

Από όταν χρησιμοποιήθηκε to tag soundtrack για τις εκπομπές της Αλίκης, αμέσως οι εκπομπές συμπεριλήφθηκαν στο mixcloud soundtrack chart. Το κεφάλαιο "The Mock Turtle's Story" έφτασε στην 6η θέση. Το κεφάλαιο "Lobster Quadrille" έφτασε στην 9η θέση. Το κεφάλαιο "Who Stole The Tarts?" έφτασε στην 11η θέση. Και το κεφάλαιο "Alice's Evidence" έφτασε επίσης στην 6η θέση. 

Η εξέλιξη της ίδιας της μορφής της εκπομπής και της ιστορίας, προσωπικά ήταν μια εξαιρετική έκπληξη. Εξίσου έκπληξη, όταν από το έκτο κεφάλαιο και μετά, μου αποκαλύφθηκε τόσο η ίδια η ιστορία (που δημιουργούσα βασισμένη στις ιδέες/εικόνες/ιστορία της νουβέλας του Lewis Carroll), αλλά και η ίδια η πρωταγωνίστρια.
Επέλεξα να φτιάξω κάποια πόστερ που περιέχουν τις διάφορες φάσεις της εκπομπής, μέχρι που έφτασε στην τελική της φόρμα. Η πρώτη φάση εκπομπών (κεφάλαια 1-4) είχε τη λογική παρουσίασης των βασικών εικόνων βασισμένων στην νουβέλα του Lewis Carroll και ταυτόχρονα γινόταν μια μικρή παρουσίαση εταιρειών που επιλέγονταν για κάθε κεφάλαιο. Στο κεφάλαιο "Down The Rabbit-Hole" παρουσιάστηκε η εταιρεία Hospital Productions. Στο πρώτο μέρος του κεφαλαίου "The Pool of Tears" παρουσιάστηκε η εταιρεία Mordant Music. Στο πρώτο μέρος του κεφαλαίου "The Caucus Race and a Long Tale" παρουσιάστηκε η εταιρεία Blackest Ever Black, ενώ στο δεύτερο μέρος του ίδιου κεφαλαίου η εταιρεία Sacred Bones. Στο πρώτο μέρος του κεφαλαίου "The Rabbit Sends A Little Bill" παρουσιάστηκε η εταιρεία PAN, ενώ στο δεύτερο μέρος του ίδιου κεφαλαίου η εταιρεία Sahko Recordings.

Στο πρώτο κεφάλαιο "Down The Rabbit-Hole" η βασική ιδέα ήταν ότι το λαγούμι θα μπορούσε να είναι μεταλλικό, μια μεταλλική τρύπα, στην οποία θα βυθίζονταν η Αλίκη μέσα στο σκοτεινό και βίαιο όνειρό της. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ένα διαλογικό μέρος της ταινίας Kids του Larry Clark. Είχα σκεφτεί με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσα να αναζητήσω και κομμάτια της ζωής της Αλίκης σε συνδυασμό με τις ονειρικές της εικόνες. Μια ερωτική απογοήτευση ή ακόμα και την ιδέα της ίδιας της ταινίας ότι θα μπορούσε να μεταφερθεί ο ιός του AIDS ανάμεσα σε άτομα της παρέας της Αλίκης. Παρότι η συνέχεια της ίδιας της ιστορίας-ονείρου δεν χρειάζονταν το συγκεκριμένο στοιχείο.

Επίσης, η ιδέα του ταξιδιού με τρένο, που παρουσιάστηκε στην τελευταία εκπομπή-κεφάλαιο σίγουρα θα έπρεπε να δοθεί από την αρχή της ιστορίας. Ότι η Αλίκη μπαίνει σε ένα τραίνο για να ταξιδέψει σε κάποιον άγνωστο προορισμό.  Οπότε καθώς ξεκινάει το ταξίδι με το τραίνο, ξεκινάει να ξετυλίγεται η ιστορία της Αλίκης, καθώς και το όνειρό της.









Στο δεύτερο κεφάλαιο παρουσιάστηκαν δύο εκπομπές. Και στις δύο εκπομπές η εικόνα των νεκρών ζώων σε μια σκοτεινή λίμνη ή θάλασσα υποστηρίχθηκε με τις παραπάνω φωτογραφίες.







Στο πρώτο μέρος του τρίτου κεφαλαίου (The Caucus Race and A Long Tale) ο Χορός της Ολομέλειας ή Μαραθώνιος Χορός έγινε ένας χορός από κατσαρίδες. Συνεχίζοντας με κάποιον τρόπο την παρουσίαση κάποιων εφιαλτικών εικόνων, όπως νεκρά ζώα και χιλιάδες κατσαρίδες να απλώνονται στο χώρο.

Με αυτές τις εικόνες, σκέφτηκα ότι παρουσιάζεται η διαταραγμένη ψυχολογία της Αλίκης. Θα πρόσθετα και το συναίσθημα του φόβου, ανάμεσα στα βασικά της συναισθήματα.

Την εικόνα με τις κατσαρίδες, τη χρησιμοποίησα και στο τελευταίο κεφάλαιο, όπου η Αλίκη βρίσκεται στο τρένο και βλέπει μια κατσαρίδα να βγαίνει από την τουαλέττα.




Στο δεύτερο μέρος του ίδιου κεφαλαίου, δημιουργήθηκε η εικόνα μιας μεταλλικής κατασκευής, που στο βάθος μοιάζει με πέος. Μια εικόνα ήταν η Αλίκη να βλέπει το μεγάλο πέος ενός άντρα και να της δημιουργείται η σκέψη ότι περπατάει σε μια τεράστια μεταλλική κατασκευή ή ακόμα και σε μια κυλιόμενη σκάλα, αλλά που στο τέλος είναι η βάλανος ενός πέους.

Στο τελευταίο κεφάλαιο, επίσης, χρησιμοποίησα μια ιδέα για τη συγκεκριμένη εικόνα. Στο τραίνο υπάρχει τοιχοκολλημένη μια διαφήμιση για προφυλακτικά, όπου ένα πέος σε στύση "σπάει" τα μεταλλικά δεσμά του και απελευθερώνεται.

Δεν θα κρατούσα, όμως, την πρώτη εικόνα, που είχε παρουσιαστεί στην εκπομπή, όπου είναι ένα μεταλλικό όχημα, πάνω στο οποίο μετακινούνται τα αδέρφια Zerfas.





 Στο πρώτο μέρος του τέταρτου κεφαλαίου,"The Rabbit Sends A Little Bill", παρουσιάζεται μια εικόνα για τη σεξουαλικότητα της Αλίκης. Το σώμα της "γιγαντώνεται" και παραμένει γυμνή στην πλατεία της πόλης, χωρίς κανένα να την προσέχει. Χωρίς να θέλω να κάνω ακόμα μεγαλύτερη ανάλυση για τις ψυχολογικές προεκτάσεις μιας τόσο αγαπημένης εικόνας/ιδέας, φαντάζομαι ότι η νεαρή Αλίκη σε αυτή τη φάση της ιστορίας ανακαλύπτει άλλο ένα κομμάτι της φύσης της, τη σεξουαλικότητά της και φαντάστηκα σε μια τέτοια φάση, το ίδιο το σώμα μοιάζει "τεράστιο" και δεν μπορεί να διαχειριστεί είτε τα συναισθήματά της είτε το ίδιο το σώμα. Ταυτόχρονα και μια εικόνα μοναξιάς, που δεν την προσέχουν οι διάφοροι παρευρισκόμενοι στην πλατεία. Φαντάζομαι δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση και ο καθένας ας δημιουργήσει τις δικές του εικόνες και σκέψεις.




Κλείνοντας, την πρώτη αυτή φάση της ιστορίας, στο δεύτερο μέρος του ίδιου κεφαλαίου, η Αλίκη βρίσκεται σε ένα περίεργο club, στο οποίο ένας θαμώνας που χορεύει σαν να βρίσκεται σε δικό του τελετουργικό, ξαφνικά αποκτά κεφάλι ενός άγριου αφρικάνικου σκύλου και αρχίζει να επιτίθεται και να τρώει τους άλλους παρευρισκόμενους, μέχρι να τον σκοτώσουν.









Τα πρώτα κεφάλαια είναι αυτά που παρουσιάζουν επίσης την πρώτη φάση της ενηλικίωσης της Αλίκης. Σε συνδυασμό με εικόνες της πραγματικής ζωής πιθανότατα της μικρής πόλης από όπου προέρχεται και ταυτόχρονα συναισθήματα φόβου για τη νέα ζωή μετά την εφηβεία της, αλλά και τις πρώτες της σεξουαλικές "αναζητήσεις" και ερωτήματα.


Στη δεύτερη φάση θα επέλεγα ως ενδεικτικά τα κεφάλαια "Advice From A Caterpillar" και "Pig And Pepper". Πλέον, δεν γινόταν κάποια μικρή παρουσίαση εταιρείας, αλλά η εκπομπή επικεντρώνονταν περισσότερο στο να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα των σκηνών. Η ίδια η ιστορία άρχισε να "σκηνοθετείται" περισσότερο. Στη συγκεκριμένη φάση, η μεταμόρφωση και η ενηλικίωση θα μπορούσαν να αποτελούν τις λέξεις-κλειδιά.

Στο πρώτο μέρος του πέμπτου κεφαλαίου "Advice From A Caterpillar", η Αλίκη αναζητεί τον δρόμο της σε ένα σκοτεινό υπόγειο διάδρομο (ή και λαβύρινθο). Ακολουθεί μια μωβ λάμψη και εκκωφαντική μουσική. Εκεί θα συναντηθεί με την Κάμπια, που έχει ανθρώπινο πρόσωπο. Για να δοθεί ένα πιο ανθρώπινο στοιχείο στην Κάμπια, επιλέχθηκε το πρόσωπο της φίλης και ηθοποιού Βάσως Καβαλιεράτου (εκτός των άλλων βασικό μέλος της θεατρικής ομάδας Ab Ovo). Η Αλίκη νιώθει μια οικειότητα με την κάμπια. Καθώς την πλησιάζει για να την αγγίξει, η Κάμπια μεταμορφώνεται σε πεταλούδα και χάνεται πετώντας.

Μετά από το συγκεκριμένο όνειρο, θα υπήρχε και η μεταμόρφωση της Αλίκης στην κανονική της ζωή. Το αν ξύριζε το κεφάλι της ή άλλαζε εντελώς το στυλ της, αυτό δεν νομίζω ότι χρειάζεται να απαντηθεί ή να ειπωθεί τώρα.

Επειδή ήταν η πρώτη "απόπειρα" πιο κινηματογραφικής/θεατρικής προσέγγισης, επιλέχθηκαν αντίστοιχα αρκετές "κινηματογραφικού" ύφους μουσικές. Οι μουσικές που χρησιμοποιήθηκαν σε χοροθεατρικές παραστάσεις από τους Alwin Nikolais, Kreng, αλλά και concrete musique από Bernard Parmegiani, Jean-Jacques Perrey, και Pierre Henry.




Στο δεύτερο μέρος του ίδιου κεφαλαίου, η ιστορία του ομοφυλόφιλου έρωτα της Αλίκης, όπου στο όνειρό της η κοπέλα-αντικείμενο του πόθου της μεταμορφώνεται σε βαμπίρ, δεν ολοκληρώθηκε όπως θα ήθελα.

Ηχητικά χρησιμοποιήθηκε η ερωτική σκηνή των δύο πρωταγωνιστριών της ταινίας "Η Ζωή της Αντέλ", και μουσικά εκτός των άλλων συμπεριλήφθηκαν μουσικές από soundtrack ταινιών horrotica. Ταινίες του Jesus Franco όπως Vampyros Lesbos, αλλά και Jean Rollin και την ταινία του Le Frisson des vampires και άλλες. Η ιστορία βέβαια δεν "σκηνοθετήθηκε" όπως θα έπρεπε. Θα ήταν καλύτερο να αφιερωθεί περισσότερος χρόνος παρακολουθώντας το ύφος και τη λογική αυτών των ταινιών και να είχε δημιουργηθεί ένα πιο καλό storyboard. Με άλλα λόγια, θα έπρεπε να ολοκληρωθεί καλύτερα, η ιδέα, όπου θα παρακολουθούμε κάποιες ερωτικές στιγμές της Αλίκης με την κοπέλα της, και αντίστοιχα στο όνειρό της θα παρουσιάζεται μια ιστορία με αίμα και βαμπίρ, μέχρι τον χωρισμό στην πραγματικότητα και τον "θάνατο" στο όνειρο. Ή έστω στο "παράλληλο" σύμπαν της.




Η εκπομπή άρχισε να βρίσκει την επιθυμητή της πλέον φόρμα, στο πρώτο μέρος του έκτου κεφαλαίου "Pig And Pepper".

Βασική αναφορά στην ιστορία, εκτός βέβαια και της νουβέλας του Lewis Carroll, ήταν το θεατρικό του Edward Bond, Saved (Σωσμένος). Από μια γερμανική παράσταση του συγκεκριμένου θεατρικού είναι και η φωτογραφία που χρησιμοποιήθηκε για το πόστερ της εκπομπής. Σε αυτό το κεφάλαιο, η δολοφονία του μωρού μιας αλλοδαπής γυναίκας από μια παρέα "νταήδων" συμβολίζει με κάποιον τρόπο το "τέλος της αθωότητας" της ίδιας της Αλίκης, αλλά και την αρχή ενός ιδιαίτερα βίαιου κύκλου.

Οι σκηνές, όπου αντί για το νεκρό μωρό η Αλίκη "βλέπει" ένα σφαγμένο γουρούνι και "μεταφέρεται" σε εργοστάσιο-σφαγείο γουρουνιών με την επιβλητική μουσική του Matthew Herbert και το project του One Pig, αλλά και η ιδέα η Αλίκη τελικά να "παίρνει τον νόμο στα χέρια της" και να σκοτώνει τον αρχηγό των νταήδων αποτέλεσαν το πρώτο έναυσμα ότι η νέα ιστορία που δημιουργείται, παίρνει συναρπαστική τροπή (τουλάχιστον για τον άμεσα εμπλεκόμενο).




Στο δεύτερο μέρος του έκτου κεφαλαίου, παρουσιάστηκε πιθανότατα η αγαπημένη μου ιστορία. Με βασικό στοιχείο τη γάτα του Τσεσάϊρ (δηλαδή τη γάτα της νουβέλας με το περίεργο χαμόγελο), η ιστορία ξεκίνησε με ανθρώπους που τρώνε από τα σκουπίδια και τα επεισόδια μεταξύ των "σκουπιδοφάγων" και των αστυνομικών.

Για να ακολουθήσει αμέσως μετά η συνάντηση της Αλίκης με την γάτα, που ονομάζεται Ιλιένια, που εκτός του ανθρώπινου χαμόγελου, έχει και ανθρώπινο λόγο. Και της εξιστορεί την τραγική της ιστορία σαν πόρνη πολυτελείας, που την δολοφόνησε άγρια ένας από τους εραστές της. Και η ψυχή της εγκλωβίστηκε στη γάτα, όπου για να απελευθερωθεί θα πρέπει να σκοτώσουν τον δολοφόνο της. Η ιστορία κατέληξε "στα σκουπίδια", από όπου ξεκίνησε. Εκεί που θάφτηκε η γάτα με τον δολοφόνο της Ιλιένιας.





Με το τελείωμα των έξι πρώτων κεφαλαίων, έγινε μια εκπομπή-ανασκόπηση, για να παρουσιαστεί όλη η μέχρι τότε ιστορία, όπως είχε διαμορφωθεί, αλλά και να μοιραστούν οι ιδέες και η νέα φόρμα, που μόλις είχε ανακύψει.

Τη φωτογραφία της συγκεκριμένης εκπομπής την παραχώρησε η φίλη και ακροάτρια του poplie, αλλά και της εκπομπής, Comfortably Numb.







Το έβδομο κεφάλαιο "A Mad Tea Party" ήταν ένα σχετικά αυτοτελές κεφάλαιο και χωρίς ιδιαίτερη σύνδεση με τα προηγούμενα ή τα επόμενα κεφάλαια. Παρά μόνο στο πως η Αλίκη δημιούργησε ένα διεστραμμένο όνειρο παρακολουθώντας στην τηλεόραση μια συνάντηση των Ευρωπαίων τραπεζιτών. Στο όνειρο, στο οποίο η Αλίκη ως βοηθός του Έλληνα τραπεζίτη παρακολουθεί τη σταδιακή αλληλο-εξολόθρευση των τραπεζιτών, που έχουν κλειστεί στην αίθουσα συνεδρίασης χωρίς να μπορούν να αποδράσουν. Ο χρόνος μέσα στη συγκεκριμένη αίθουσα έχει σταματήσει.

Βασική αναφορά για το συγκεκριμένο κεφάλαιο-εκπομπή ήταν η ταινία "Άγγελος Καταστροφής" του Λουί Μπουνιουέλ.





Στην τελική φάση, η απόφαση ήταν ότι η ιστορία στα επόμενα κεφάλαια θα είναι σε συνέχειες. Κάθε κεφάλαιο-εκπομπή θα είναι συνέχεια της προηγούμενης, ένα στοιχείο-πρόκληση καταρχάς για αυτόν που επιμελείται την ιστορία, ώστε οι τέσσερις αυτές εκπομπές, να έχουν εξίσου ενδιαφέρον, αλλά και να υπάρχει κορύφωση σε κάθε εκπομπή. Το πιο σημαντικό βέβαια, είναι στην ολοκλήρωση της συγκεκριμένης ιστορίας να κορυφώνεται και η συμμετοχή του ακροατή σε αυτήν.

Φυσικά, μια τέτοια εκπομπή είναι μεγάλη πρόκληση και για τους ίδιους τους ακροατές, μιας και το ραδιόφωνο σαν μέσο, δεν θέτει συχνά παρόμοια "ερωτήματα" στους ακροατές. Ούτε φαντάζομαι οι ακροατές έχουν αναπτύξει μια τέτοια σχέση με ραδιοφωνικές εκπομπές, που συνήθως αν δεν τους αρέσει κάποιο κομμάτι έχουν να επιλέξουν κάποιο άλλο διαδικτυακό ραδιόφωνο ή podcast ή να ακούσουν απλά τη μουσική που έχουν αποθηκευμένη στο σκληρό τους δίσκο. Δεν έχω καμιά διάθεση να περιαυτολογήσω, απλά η πρόθεση τουλάχιστον μέσα από τη σειρά εκπομπών της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων, ήταν να αποτελέσει το διαδικτυακό ραδιόφωνο (στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ραδιόφωνο του poplie) ένα μέσο (καλής ή κακής) Τέχνης και όχι απλά αναπαραγωγής της μουσικής ή έστω καλής ή κακής ενημέρωσης πάνω στη μουσική.

Στο όγδοο κεφάλαιο-εκπομπή με τίτλο "The Queen's Croquet Ground", ξεκινάει η τελευταία αυτή περιπέτεια της Αλίκης, αρχικά αναζητώντας στοιχεία για την εξαφάνιση φίλης της.

Έχει στα χέρια της ένα φιλμ που δείχνει να την βιάζουν και στο τέλος να τη σφάζουν. Σαν δολοφόνος στο συγκεκριμένο φιλμ φαίνεται ένας γεροδεμένος άνδρας που φοράει μια δερμάτινη μάσκα.

Αυτό που αργότερα προέκυψε σαν σκέψη είναι κατά πόσο "εύκολα" το συγκεκριμένο φιλμ έπεσε στα χέρια του φίλου/αραβωνιαστικού της κοπέλας. Ίσως απλά αυτός να λάμβανε μόνο την ειδοποίηση της "τιμωρίας" του, μιας που πήγε να κλέψει κάποια λεφτά εγκληματιών. Οπότε η Αλίκη τελικά μόνο με τη φωτογραφία της φίλης της αρχίσει να ανακαλύπτει σιγά-σιγά τα στοιχεία της εξαφάνισης. Καταλήγει σε μια εταιρεία παραγωγής πορνό ταινιών (και με την πληροφορία ότι κάνουν παραγωγή σε snuff ταινίες, με έντονη βία, αλλά και "δολοφονίες"). Βασικός πρωταγωνιστής των ταινιών αυτών είναι ο "Δήμιος".

Όταν ανακαλύπτει όλα αυτά τα στοιχεία και αφού έχει περάσει από "κάστινγκ" στη συγκεκριμένη εταιρεία, τηλεφωνεί στο φίλο της να τον ενημερώσει. Καθώς δεν απαντάει κανείς στο τηλέφωνο, πηγαίνει στο σπίτι τους, για να ανακαλύψει αυτόν νεκρό μέσα στη μπανιέρα και ένα κουτί, στο οποίο περιέχεται το κεφάλι της κοπέλας (και το οποίο αποφασίζει να το θάψει μόνη της). Μετά την κηδεία του φίλου της, δέχεται ένα τηλεφώνημα από τον παραγωγό της εταιρείας για να παραστεί σε μια βίλα, όπου θα περάσει το βασικό τεστ στο αν θα την προσλάβουν ή όχι.

Βασικές αναφορές για τη συγκεκριμένη ιστορία είναι η ταινία 8MM του Joel Schumacher, αλλά και το Seven του David Fincher. Σεναριογράφος και των δύο αυτών ταινιών είναι ο Andrew Kevin Walker.



Στο ένατο κεφάλαιο-εκπομπή με τίτλο "The Mock Turtle's Story", η Αλίκη βρίσκεται στη βίλα, όπου την οδηγούν σε ένα δωμάτιο προετοιμασίας των κοριτσιών. Φοράνε λεπτό εσώρουχο, χιτώνα που καλύπτει το σώμα και ερωτική μάσκα και οδηγούνται σε έναν κεντρικό χώρο της βίλας για να ξεκινήσει το "ερωτικό τελετουργικό" με την μύηση υπό την παρουσία του ιερέα, που φοράει κόκκινο χιτώνα και χρυσή μάσκα.

Το τελετουργικό γίνεται μπροστά σε καλεσμένους, που φοράνε μαύρους χιτώνες και μάσκες. Η μύηση ολοκληρώνεται, τα κορίτσια μένουν γυμνά μόνο με τις μάσκες τους και οδηγούνται είτε σε διάφορες αίθουσες είτε σε ιδιαίτερα δωμάτια. Η Αλίκη οδηγείται στο δωμάτιο της Δούκισσας από δύο άντρες με μάσκα γρύπα. Η Δούκισσα με πολύ έντονο μέικ-απ και μια φανταχτερή στολή κάθεται αμίλητη και παρακολουθεί την ερωτική συνεύρεση της Αλίκης με τους δυο άνδρες. Μετά από εισπνοή παραισθησιογόνου, η Αλίκη βυθίζεται σε ένα εφιαλτικό όραμα, που δύο μυθολογικοί γρύπες της επιτίθενται και αρχίζουν να της τρώνε τη σάρκα.

Μετά παρακολουθεί μια χελώνα να κολυμπάει σε ένα ενυδρείο. Το ενυδρείο βρίσκεται σε ένα δωμάτιο, που της φαίνεται οικείο. Είναι το πατρικό της. Η Αλίκη βρίσκεται σε μικρότερη ηλικία και κρύβεται πίσω από το ενυδρείο. Στην άλλη πλευρά του δωματίου βλέπει δύο φιγούρες να κινούνται ανήσυχα μέσα στο χώρο. Καταλαβαίνει ότι είναι οι γονείς της. Η πατρική φιγούρα την πλησιάζει και αντί του πατέρα της εμφανίζεται αυτός που έχει ονομαστεί στην ιστορία ως το "κακό στοιχειό" της Αλίκης.

Για έναν ιδιαίτερο λόγο, το συγκεκριμένο "κακό στοιχειό" έχει εμφανιστεί από την δεύτερη εκπομπή κιόλας της σειράς. Και έχει τη μορφή του Cosmic Dennis Greenidge. Η βασική ιδέα του κακού στοιχειού είναι για να δώσει σιγά-σιγά στην ιστορία τα στοιχεία της κακοποίησης της Αλίκης από τον πατέρα της. Στοιχείο που ουσιαστικά θα αποκαλυφθεί στο επόμενο, το δέκατο κεφάλαιο.

Βασική αναφορά για το συγκεκριμένο κεφάλαιο, και η ιδέα των ερωτικών τελετουργικών με τις κοπέλες, η ταινία Eyes Wide Shut (Μάτια Ερμητικά Κλειστά) του Stanley Kubrick.





Στο δέκατο κεφάλαιο με τίτλο "Lobster Quadrille", η ιστορία ξεκινάει με ένα ψιθύρισμα-τραγούδι από τη μητέρα της Αλίκης. Αλλά όταν η Αλίκη την πλησιάζει η γυναίκα αυτή δεν έχει πρόσωπο. Για την ακρίβεια είναι σβησμένο, δεν έχει χαρακτηριστικά. Ακολουθεί και η εμφάνιση του πατέρα με εξίσου σβησμένο πρόσωπο.

Όταν η Αλίκη πηγαίνει στο εφηβικό της δωμάτιο, εμφανίζεται το κακό στοιχειό με απειλητική διάθεση και ανεβαίνει στο κρεβάτι της.

Η Αλίκη βγάζει μια κραυγή και ξυπνάει στο δωμάτιο της Δούκισσας. Είναι οι δυο τους. Όταν η Αλίκη βγαίνει από το δωμάτιο, η Δούκισσα βρίσκεται σε πανικό. Με το κλάμα της βγαίνει το make-up και αποκαλύπτεται μια πολύ γερασμένη γυναίκα. Επίσης, αν αποκαλύπτεται άντρας κάτω από την εμφάνιση της Δούκισσας, δεν είναι κάτι που θα απαντούσα τώρα. Σαν την ιστορία της Μαντάμ Μπάτερφλαϊ για παράδειγμα. Η Δούκισσα βάζει φωτιά στο δωμάτιό της/του, όπου αρχίζει να χορεύει καθώς το σώμα της/του καίγεται.

Η Αλίκη αρχίζει να διασχίζει τα διάφορα δωμάτια της βίλας και τους διαδρόμους σαν να βρίσκεται σε έναν λαβύρινθο. Μπροστά της βλέπει διάφορα σεξουαλικά όργια να λαμβάνουν χώρα. Όπου καταλήγει σε ένα άδειο δωμάτιο με μια λάμπα να τρεμοπαίζει. Εκεί εμφανίζεται πάλι απειλητικός ο άντρας-"κακό στοιχειό" της. Η Αλίκη τον πυροβολεί στο κεφάλι και εκεί που τρέχει αίμα αρχίζει να εξαφανίζεται το πρόσωπό του και στη θέση του βρίσκεται το παιδικό της ενυδρείο, όπου βλέπει και τη χελώνα να κολυμπάει. Και καθώς ο άντρας σωριάζεται, η Αλίκη αναγνωρίζει το πρόσωπο του πατέρα της. Ο άντρας εξαφανίζεται και καθώς σηκώνει το κεφάλι της, βλέπει τη μητέρα της, που το πρόσωπό της αρχίζει να παίρνει την κανονική της μορφή και της χαμογελάει. Βγαίνοντας από το συγκεκριμένο δωμάτιο η Αλίκη βρίσκεται έξω από το δωμάτιο του Δήμιου.

Αναφορές για το συγκεκριμένο κεφάλαιο ήταν το Twin Peaks (η σειρά, αλλά και η ταινία), το INLAND EMPIRE του David Lynch, ακόμα και το STAR WARS, Η επιστροφή των Τζεντάι του Richard Marquand.





Tο ενδέκατο κεφάλαιο με τίτλο "Who Stole the Tarts?" είναι η μοναδική εκπομπή που "συνοδεύτηκε" από δύο πόστερς. Το πρώτο με το μάτι του τυφλοπόντικα, μιας και ήταν ένα ζώο που είχα παραλείψει στα προηγούμενα κεφάλαια, και κάνει την εμφάνισή του αρκετά και στο ενδέκατο. Και το δεύτερο πόστερ με το φλεγόμενο σπίτι που έχει τη μάσκα του τράγου σαν σκεπή. Δηλαδή με κάποιον τρόπο την εισαγωγή και τον επίλογο του κεφαλαίου.

 Πριν περάσει η δράση στο δωμάτιο του Δήμιου, παρακολουθούμε έναν τυφλοπόντικα να εμφανίζεται σε κάποιο περβάζι ή την αυλή της βίλας και καθώς πλησιάζουμε στο μάτι του εμφανίζεται η φωτιά που απλώνεται από το δωμάτιο της Δούκισσας.

Η Αλίκη εισέρχεται στο δωμάτιο του Δήμιου. Οι παρευρισκόμενοι κάθονται στις καρέκλες τους και στην άλλη άκρη του δωματίου ένα μεγάλο κλουβί. Συνοδεύουν μια από τις κοπέλες μέσα στο κλουβί. Από το σκοτάδι εμφανίζεται ο μεγαλόσωμος Δήμιος. Η Αλίκη παρακολουθεί τον βιασμό και την άγρια δολοφονία της κοπέλας από τον Δήμιο. Αποφασίζει να μπει και η ίδια στο κλουβί μόνη της. Και ενώ ο Δήμιος είναι έτοιμος να επαναλάβει το τελετουργικό του, η Αλίκη αρχίζει να τον πνίγει αρπάζοντάς τον με τα πόδια της και στο τέλος τον αποκεφαλίζει με μια ματσέτα.

Εκείνη τη στιγμή εμφανίζεται στο δωμάτιο ο Ιερέας με τη μάσκα του Πάνα, ενός τράγου.

 Η ιδέα με το κλουβί ήταν από το εξωφρενικό βίντεο του τραγουδιού του Laxmikant Pyarelal - Aa Jaane Jaa.

 



Στο δωδέκατο κεφάλαιο, αυτό που είχε βασική σημασία για τη συνέχεια της ιστορίας ήταν η φράση του Ιερέα:

"Νομίζεις ότι τα κατάφερες; Κοίτα γύρω σου. Δεν θες να ξέρεις ποιοι άνθρωποι κρύβονται πίσω από τις μάσκες. Μπορείς να σκοτώσεις και μένα. Μπορείς να σκοτώσεις τον άνθρωπο, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να εξαφανίσεις την ιδέα".

Και εκείνη ακριβώς τη στιγμή εξαπλώνεται παντού η φωτιά που είχε βάλει η Δούκισσα στο δωμάτιό της και μέσα σε ένα απόλυτο χάος καίγονται όλοι.

Η Αλίκη ξυπνάει από το σκούντηγμα του ελεγκτή στο τρένο. Και καθώς κινείται στους διαδρόμους και τους διάφορους χώρους του τρένου, συναντάει με κάποιον τρόπο, όλους σχεδόν τους ήρωες που πρωταγωνίστησαν στα προηγούμενα κεφάλαια, από την Ιλιένια και τον τραγικό δολοφόνο της μέχρι τους τραπεζίτες από το Τσάι των Τρελών και από τον παραγωγό της εταιρείας πορνό ΝΤΑΜΑ ΚΟΥΠΑ στον άνδρα που πιθανόν να ήταν ο ΔΗΜΙΟΣ, μιας και ποτέ δεν είδαμε το πρόσωπό του.

Καθώς περιπλανιέται μέσα στο τραίνο προσέχει ένα μικρό κορίτσι που κινείται γρήγορα στα βαγόνια. Η Αλίκη την ακολουθεί και φτάνοντας στο τέλος και του τελευταίου βαγονιού, ενώ η κίνηση υπάρχει, το τραίνο έχει εξαφανιστεί και βλέπει το μικρό κορίτσι να βρίσκεται στην όχθη μιας λίμνης και να παίζει με το νερό. Σαν να είναι αυτή η λίμνη ο "υπέροχος κόσμος του". Το μικρό κορίτσι γυρνάει και χαμογελάει στην Αλίκη.




Αν ήταν όλα ένα όνειρο; Θα ήθελα να το αφήσω ανοιχτό. Γιατί μέσα στο βαγόνι την ώρα που ανοίγει την τσάντα της να δώσει το εισιτήριο βλέπουμε τη μάσκα που είχε στη βίλα. Κάποια μέρη της ιστορίας ήταν φανερά όνειρο. Αλλά για κάποια άλλα μέρη δεν θα ήθελα να απαντήσω. Ούτε να υπάρχει απάντηση.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων ήταν και για το ChicOnAir Show η σημαντικότερη πρόκληση που είχε υπάρξει μέχρι σήμερα. Αρκετά τολμηρό εγχείρημα, αλλά η φόρμα της εκπομπής που ανέκυψε από το έκτο κεφάλαιο και έπειτα είναι ένας δρόμος που θα αναζητηθεί.

Θα ευχαριστήσω από καρδιάς όσους υποστηρίξανε τη συγκεκριμένη εκπομπή, αλλά και τους υπεύθυνους του διαδικτυακού ραδιοφώνου Poplie, τη Βάσω Καβαλιεράτου και την Comfortably Numb που συμβάλλανε με τον τρόπο τους στην υλοποίηση της ιδέας.

Ας ονειρευτούμε τη συνέχεια...

Σχόλια

  1. Δουλεύοντας κάποιες από τις ιδέες των εκπομπών στο application του Magisto και φτιάχνοντας ένα τύπου storyboard, νιώθω ότι τα δύο μέρη του κεφαλαίου Advice From A Caterpillar θα μπορούσε να συμπτυχθούν. Και η ερωμένη τελικά που εμφανίστηκε στο δεύτερο μέρος να είναι η ίδια η κάμπια και όχι άλλος ένας χαρακτήρας, που μετατρέπεται σε βαμπίρ.

    Μπορεί μεν να αφήνω στην άκρη το κομμάτι του horrotica, αλλά και πάλι ίσως να μην το χρειαζόμουν εξαρχής.

    Μιας και η ιστορία με την κάμπια, και οι εικόνες που τη συνόδευσαν ήταν αρκετά πιο ολοκληρωμένες από την ιστορία με τη βαμπίρ ερωμένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου