ΣΧΟΛΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (Μέρος 14ο), του Νίκου Τριανταφυλλόπουλου


ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΟΙΝΟΥ (συνέχεια)

88. Ερώτηση:  Είναι εφικτό, το μυαλό να ζήσει "απόλυτα", εξ ολοκλήρου στο παρόν; 

Μόνο ένα τέτοιο μυαλό σταματάει να βιώνει φόβο. Αλλά για να το καταλάβει, πρέπει να κατανοήσει τη δομή της σκέψης, της μνήμης και του χρόνου. Και δεν εννοούμε καινούρια συσσώρευση γνώσης και νοητικής πληροφορίας. Δηλαδή, όχι να το καταλάβει προφορικά αλλά το άτομο να το νιώσει με όλη του την καρδιά, να χρησιμοποιήσει όλο το θάρρος και το κουράγιο που αναδύεται από την καρδιά του. Έτσι μόνο το άτομο θα νιώσει ελεύθερο από φόβο. Το μυαλό μπορεί να χρησιμοποιήσει τη σκέψη χωρίς να δημιουργεί "φοβό-σκεπτομορφές". 

Η μνήμη (άρα και η σκέψη) είναι χρήσιμη φυσικά, μέχρι κάποιο επίπεδο. Όμως η σκέψη σχεδιάζει ψυχολογικά το μέλλον και αναπηδάει από μέλλον σε παρελθόν και το ανάποδο, δημιουργώντας αντίστοιχα φόβο ή ευχαρίστηση. Το μυαλό αμβλύνεται και η αδράνεια είναι αναπόφευκτη. Δείχνει τρελό, αλλά συνεχίζουμε να αναλύουμε μέλλον και παρελθόν υπό το πρίσμα της ευχαρίστησηςόνου και φυσικά η συνήθεια αυτή συνεχίζει να δημιουργεί φόβο. 

89. Ερώτηση: Είμαστε ένα σύνολο από διαφορετικά "εγώ". Πως γίνεται να αναγνωρίσουμε ποιο "εγώ" να εμπιστευτούμε; Με άλλα λόγια πως παίρνουμε τη σωστή απόφαση; 

Κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Αυτή είναι η φύση μας. Όμως, αν αναγνωρίσουμε την κατάστασή μας, ήδη αποκτάμε αρκετή δύναμη για να απομακρύνουμε τα "εγώ". Και η γνώση που γίνεται επίγνωση αυξάνει την δύναμη. Με αποτέλεσμα, πάντοτε να έχουμε αρκετή δύναμη για νέες προσπάθειες. Όσο χτίζουμε την εξέλιξή μας, ενδυναμώνουμε προς μία σωστή κατεύθυνση, για ένα μεγαλύτερο στόχο. Δεν γινόμαστε ανταγωνιστικοί με αυτόν τον τρόπο, έρχεται μόνο του. Με διαφορετικές καταστάσεις, διαφορετική προετοιμασία, άλλη αντιμετώπιση, τα πάντα ελέγχονται ακόμη και αν τα "εγώ" συνεχίζουν να μας απειλούν. Τα περιορίζουμε στο έπακρο αλλά ουσιαστικά όσο ενδυναμώνουμε βλέπουμε ότι τα εγώ είναι μόνο μια μικρή γωνία. 


 90. Ερώτηση: Είναι δυνατόν να έχουμε πάντοτε μια σωστή συμπεριφορά απέναντι στην καθημερινή μας ρουτίνα; 

Ρουτίνα σημαίνει ότι κάνω πράγματα με συγκεκριμένη σειρά, ή ότι έχω υποχρεώσεις που δεν αλλάζουν. Με τη λέξη "απέναντι" που χρησιμοποιήσαμε στην ερώτηση, κρατάμε ήδη μια στάση απομάκρυνσης. Τώρα αυτή η στάση μπορεί να είναι του παρατηρητή και να είναι σωστή, ή να είναι μια τάση αποφυγής, που κάνει το έργο μας δύσκολο. Σίγουρα μπορούμε να έχουμε μια σωστή στάση, όμως αυτή η στάση δεν είναι πάντοτε η ίδια, και αυτή είναι η δυσκολία.  

Ας πάρουμε την προοπτική μόνο δύο στάσεων: θετική και αρνητική. Αναφερόμενοι στο θετικό και αρνητικό κομμάτι του διανοητικού κέντρου, δηλαδή το κομμάτι που λέει "ναι" και  το κομμάτι που λέει "όχι". Το να μιλάμε με "ναι" ή "όχι" δεν αλλάζει τα δεδομένα. Έτσι, μια αλλαγή στη συμπεριφορά είναι αναγκαία. Δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα, αλλά μπορούμε να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι σε αυτά. Σωστή στάση είναι κάτι που χρειαζόμαστε για σωστή κατανόηση. Να μην ξεχνάμε ότι συμπεριφορά σημαίνει σημείο θέασης-κάτι που ξεκινάει πάλι από ενατένιση. Μπορούμε να είμαστε σε σωστή βάση χωρίς να είμαστε συν-ταυτιζόμενοι. Η ταύτιση είναι πολύ συχνά, αποτέλεσμα λανθασμένης στάσης. 

 91. Ερώτηση: Το μυαλό όπως το χρησιμοποιούμε, γίνεται εμπόδιο στο να κατανοήσουμε την ύπαρξή μας. Πως μπορεί να γίνει εργαλείο για τη σωστή κατανόηση; 
Είμαστε σε μεγάλο βαθμό οι αρχιτέκτονες του μυαλού μας. Όμως, το αφήνουμε στην τύχη του, έρμαιο στα εξωτερικά ερεθίσματα και τα εσωτερικά εμπόδια. Για αυτό οδηγούμαστε σε στασιμότητα και νοητική γήρανση. Αν δεν καταφέρουμε να το ταξινομήσουμε και να επικεντρωθούμε με σύνεση, θα υποφέρουμε όλο και περισσότερο. Η εξωτερική διαδικασία αν δεν ακολουθείται από εσωτερική πρόοδο, δεν παρέχει ευτυχία. Αναζητάμε εξωτερικές ανέσεις, όμως αν εσωτερικά επικρατεί χάος, οι ανέσεις γίνονται χάος και αυτές. 
Η ύπαρξη, περιλαμβάνει αλλαγές και μάλιστα αλλαγές που πολύ συχνά δεν τις υπολογίζουμε. Αντί να μεμψιμοιρούμε είναι προτιμότερο να αντιμετωπίζουμε τη ζωή όπως έρχεται. Όχι, βέβαια, δια μέσου νευρωτικής καθήλωσης, αλλά βρίσκοντας το κέντρο μας, καθαρίζοντας μέσα μας διφορούμενες καταστάσεις, και έχοντας οδηγό τον εαυτό, να συνεχίζουμε με δύναμη και πάθος. 
Η έλλειψη ευχαρίστησης δε σημαίνει ότι αυτόματα ενεργοποιείται ο μηχανισμός του πόνου. Αντίθετα, πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ευχαρίστησης ενεργούμε με λάθος χειρισμούς. Αυτό είναι μια απόδειξη, ότι τίποτα δεν είναι απόλυτο, έτσι, η μεσότητα, το να κρατάμε μια ισορροπία σε καλές ή κακές στιγμές, είναι πανάκεια, για να επικρατήσει ευαρέσκεια. 

92. Ερώτηση:  Θα μπορούσαμε να προτείνουμε κάποιες τεχνικές διαλογισμού; 

Τι σημαίνει τεχνική διαλογισμού; Αν προτείνουμε κάποιες τεχνικές απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας, καθώς κάποια τεχνική που μπορεί να είναι καλή για μένα, μπορεί να μην κάνει για σένα. Οφείλεις να ανακαλύψεις μόνο σου τι σου ταιριάζει. Εμείς εδώ δίνουμε μόνο κάποιες κατευθύνσεις, δεν θα πέσουμε στην παγίδα να δώσουμεασημένη τροφή", για κάτι που πρέπει να το ανακαλύψει ο καθένας μόνος του. Το να δουλέψεις με τον εαυτό σου σημαίνει να ανακαλύψεις, ή τουλάχιστον να ξεκινήσεις με κάποιες τεχνικές, μπορεί να είναι οτιδήποτε: μάντρα, ιστορίες σοφών, τεχνικές διαλογισμού, εικόνες που προωθούν την ευεξία, οπτικοποίηση και ούτω καθεξής. Ας μην δίνουμε στον διαλογισμό μια χροιά προβληματισμού, γιατί τότε σημαίνει πως η μηχανική σκέψη έχει ανακατευθεί ακόμη μια φορά

Ας το τοποθετήσουμε ως εξής: σε βαθιά ηρεμία, μαθαίνουμε να ασχολούμαστε με το δικό μας μυαλό, και τον τρόπο σκέψης του. Τακτοποιούμε το μυαλό μας και επιλύουμε συγκρούσεις, που καταστρέφουν τη συνείδησή μας. Εξουδετερώνουμε ή αποκωδικοποιούμε επιβλαβή εξωτερικά ερεθίσματα. Αντιμετωπίζουμε τιςηγμένες" συνήθειες του μυαλού, καθαρίζουμε τα φίλτρα του. Εξαλείφουμε ή απαλύνουμε τις ψυχικές αλλαγές. Αναπτύσσουμε την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε και να αποσαφηνίζουμε. Προσφέρουμε στον εαυτό μας, ελευθερία. 
Για να δούμε λοιπόν, αν η τεχνική που έχουμε επιλέξει είναι καλή για εμάς, βλέπουμε και βιώνουμε όλα τα παραπάνω, ή κομμάτια αυτών. Επιμένω στολέπω" και "βιώνω". Όχι, επειδή κάποιος μας είπε. 
Ο διαλογισμός θα πρέπει να λειτουργεί πάντα με βάση την καθαρή προσοχή και την ισορροπία. Καθαρή προσοχή, είναι να συνειδητοποιούμε χωρίς ιδεασμό, κρίση, ανάλυση, ερμηνεία ή έννοια. Να υποστηρίζουμε την ενότητα πίσω από τις ασυναρτησίες του μυαλού. Ισορροπία να υπάρχει ακόμη και σε στιγμές που όλα δείχνουν βουτηγμένα στο χάος και η ηρεμία δείχνει να έχει εξαφανιστεί πλήρως. Δεν έχει εξαφανιστεί. Είναι εκεί, και χρειάζεται να την ψάξουμε λίγο περισσότερο. 

94. Ερώτηση: Δεν πρέπει να έχουμε κάποιο κίνητρο για να διαλογιστούμε; Πολλές φορές δεν μπορώ να διαλογιστώ λόγω τεμπελιάς, ή μονοτονίας.

Νιώθεις καλύτερα, έχεις την αίσθηση εσωτερικής ελευθερίας και καθαρότητας, βελτιώνεις τη σχέση σου με τους άλλους. Είναι δυνατόν να υπάρξει μεγαλύτερο κίνητρο; 

95. Ερώτηση: Κατά τη διάρκεια του διαλογισμού, διακρίνω ότι παρουσιάζονται εμπόδια. Πως μπορώ να απαλλαγώ από αυτά; 

Αρνητική διάθεση, θυμός, οδυνηρές μνήμες, θλίψη. Μην εμπλέκεσαι συναισθηματικά, κράτησε τα σε απόσταση:  

  • Άγχος, διέγερση, ανησυχία. Η ηρεμία είναι τόσο φυσική όσο και η αναπνοή. Για αυτό εστίασε την προσοχή στην αναπνοή. 
  • Υπνηλία. Καλύτερα σταμάτησε για λίγο τον διαλογισμό, περπάτησε για μερικά λεπτά και συνέχισε αργότερα. 
  • Αίσθηση μοναξιάς. Χαμογέλασε εσωτερικά. Έτσι, τονώνεις τη δημιουργική πλευρά που είναι η μοναχικότητα. 
  • Φυσικός πόνος λόγω της στάσης. Αν είναι απαραίτητο, άλλαξε στάση, για λίγο. Ο πόνος έρχεται από το μυαλόμε την εξάσκηση θα απαληφθεί. Διατήρησε την ακινησία όσο είναι δυνατόν. Σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση μην κρατάς την αναπνοή. 

Ταρατατζούμ, πρρρρρρρρρρρρρρ, κρρρρρρρρ, πιπ πιπ πιπ. 
Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ πρρρρρρρρρρρρρρρρρρ 
ουσική και ήχος από χειροκροτήματα και πορδές)

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σχόλια