ΣΧΟΛΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (Μέρος 36ο), του Νίκου Τριανταφυλλόπουλου


"Το be in on the start of some problem means that one is here in danger, but if he is equal to dealing with that problem, in the end, there will be good fortune"
Ching the classic of changes-Hexagram 18: Gu 
"If one tries to move forward through the use of hardness and strength while still residing in a low position, one can be sure that it would result in the misfortune of being thoroughly frustrated"
Ching the classic of changes- Hexagram 34: Dazhuang 

189.  Ερώτηση: Τι λείπει από τις σύγχρονες κοινωνίες; 

Όλα έχουν ειπωθεί και όλα έχουν γραφτεί. Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για κάτι νέο, μια καινοτομία που θα μας δείξει τον δρόμο. Εκείνο που δεν μπορούμε να κάνουμε είναι  να εφαρμόσουμε όλα αυτά τα ωραία λόγια. Να γίνουμε έμπρακτοι μάρτυρες υπέρ των λόγων. Να γίνουμε σύγχρονα παραδείγματα προς μίμηση, και όχι να χρειαζόμαστε να ανατρέχουμε στους αρχαίους δασκάλους για να εξηγήσουμε όλα αυτά που συμβαίνουν. Να λέμε ότι αυτό που συμβαίνει δεν είναι κακοτυχία, αλλά η υπομονή που αντλούμε είναι μεγάλη τύχη. 

190. Ερώτηση: Όλα τα σχέδια και τα συστήματα δείχνουν να απέτυχαν. Για ποιό λόγο; 

Η βίαιη πειθαρχία σε κάποιο σχέδιο, κοινωνικό ή θρησκευτικό, ποτέ δεν οδήγησε στην αλήθεια. Για να ξεπροβάλει η αλήθεια, δεν χρειαζόμαστε σημεία παραμόρφωσης. Η ελευθερία έρχεται εκ φύσεως, όχι δια μέσου ευχής, λαχτάρας ή καταπίεσης. Ούτε δια μέσου ψεύτικης εικόνας ή φαντασίωσης του τι νομίζουμε ότι είναι. Για να πλησιάσουμε στην αλήθεια (αλήθεια και ελευθερία είναι το ίδιο δοχείο) ο νους πρέπει να έχει μάθει να κοιτάζει την ζωή, την απέραντη κίνηση της ζωής χωρίς την δουλεία του χρόνου, αφού η αλήθεια απλώνεται πέρα από τα όρια της ανθρώπινης κατανόησης. 

191. Ερώτηση: Ο ανθρώπινος νους  δείχνει να είναι κολλημένος εδώ και χιλιάδες χρόνια. Υπάρχει άραγε πραγματικά δυνατότητα να αναπτυχθεί; 

Αν ο νους δεν είχε την δυνατότητα να εξελίσσεται, να οικοδομείται, να βελτιώνεται, να μετατρέπεται,  θα ήμασταν ακόμη στα σπήλαια. Ο άνθρωπος δεν θα είχε λόγο ύπαρξης, θα ήταν καταδικασμένος να ζει με τις εσωτερικές του αδυναμίες, χωρίς να έχει καμία περαιτέρω πιθανότητα. Το μυαλό  δεν είναι μια λειτουργία που έχει ολοκληρωθεί. Μπορεί να συνεχίσει να εξελίσσεται, στον βαθμό που κάποιος το εκπαιδεύει και το προετοιμάζει για αυτόν τον σκοπό. Όχι μόνο μπορεί να σταματήσει την ηλικιακή φθορά, αλλά ακόμη μπορεί να υπηρετεί απερίσπαστη την ψυχική ανάπτυξη. Η ψυχική αλλαγή μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή  και  ο νους μπορεί να βοηθήσει ανά πάσα στιγμή προς αυτήν την κατεύθυνση. 

192. Ερώτηση: Η "ανάπτυξη" στην κοινωνία για έναν άνθρωπο, σημαίνει θέση και πρεστίζ. Που οφείλεται αυτή η διαστρέβλωση του πραγματικού στόχου, που θα έπρεπε να είναι η εξύψωση του ανθρώπου;  

Κυνηγάμε και ψάχνουμε απεγνωσμένα θέση και πρεστίζ. Να δείξουμε στους άλλους ποιοι είμαστε και να αποκτήσουμε σεβασμό και καθιέρωση. Η κοινωνία είναι δομημένη έτσι ώστε ένα πρόσωπο που έχει κάποια θέση σεβασμού, να δέχεται περιποιήσεις με μεγάλη αβροφροσύνη. Αντίστοιχα, κάποιος χωρίς θέση να πετάγεται εκτός κοινωνίας με τις κλωτσιές. Και φυσικά αν η θέση δεν αναγνωρίζεται από τους άλλους δεν είναι καθόλου θέση. Εσωτερικά είμαστε δίνες μιζέριας και μικροπρέπειας, έτσι αν εξωτερικά είμαστε μια αναγνωρίσιμη φιγούρα σημαίνει μέγιστη ικανοποίηση για τα "εγώ" μας. Όλη αυτή η ψευδαίσθηση της κοινωνικής θέσης, γίνεται αιτία επιθετικότητας, σαν το κοτόπουλο που χτυπάει με το ράμφος το ξερό αγρόκτημα. Η επιθετικότητα δεν είναι παρά μάσκα στην πραγματική αιτία, τον φόβο. 

193. Ερώτηση: Είναι δυνατόν να σταματήσουμε τις άχρηστες σκέψεις, υπό την απειλή ότι αν δεν σταματήσουμε θα φοβόμαστε ασταμάτητα; 

Μία από τις λειτουργίες τις σκέψης είναι να βρίσκεται απασχολημένη με κάτι όλη την ώρα. Θέλουμε να απασχολούμε το μυαλό μας όχι όμως για δημιουργικό σκοπό, αλλά ως πρόληψη για να μην δούμε τον εαυτό μας όπως πραγματικά είναι. Φοβόμαστε να αδειάσουμε. Φοβόμαστε να αντικρύσουμε τους φόβους μας. Ίσως αντιλαμβανόμαστε τους φόβους, όμως μπορούμε να αντιληφθούμε σε βαθύτερα πεδία του μυαλού; Και πως θα βρούμε εκείνους τους φόβους, που κρύβονται, που δεν βγαίνουν στην επιφάνεια; Χιλιάδες σελίδες έχουν γραφτεί από ειδικούς, χιλιάδες λέξεις έχουν ειπωθεί από ψυχολόγους, αναλυτές και άλλους επιστήμονες. Όμως αν ακολουθήσεις τις θεωρίες δεν καταλαβαίνεις τον εαυτό σου. Θεράπευσε τον εαυτό σου, όχι την θεωρία. Δεν μπορείς να αποκτήσεις επίγνωση σύμφωνα με τα λεγόμενα των φιλόσοφων ή της σχολής μας. Είναι ο εαυτός σου, που πρέπει να ρωτήσεις, αν οι φόβοι είναι επιφανειακοί ή βαθύτεροι. Είναι ο ίδιος φόβος που τον μεταφράζεις σε διαφορετικές μορφές. 

Ο άνθρωπος επιθυμεί. Τα αντικείμενα της επιθυμίας αλλάζουν, αλλά η επιθυμία είναι πάντοτε η ίδια. Με τον ίδιο τρόπο λειτουργεί και ο φόβος. Τα ερεθίσματα του φόβου  αλλάζουν, όμως ο φόβος είναι εκεί συνέχεια. Όταν συνειδητοποιήσεις ότι ο φόβος δεν διαιρείται, ήδη έχεις γκρεμίσει όλες αυτές τις θεωρίες της ψυχανάλυσης. Όταν αντιληφθείς, δηλαδή, ότι ο φόβος, είναι μία και μόνο κατάσταση που εκφράζεται με διαφορετικούς τρόπους. Άμα βλέπεις όλες αυτές τις διαφορετικές εκφράσεις, αλλά δεν βλέπεις το ίδιο το αντικείμενο, από το οποίο οι εκφράσεις πηγάζουν, τότε αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν το μυαλό να κατακερματίζει το "Ένα" σε διάφορα "Πολλά"

Έχουμε ζήσει μια κομματιασμένη από το μυαλό ζωή, και βλέπουμε ολόκληρο το φόβο μόνο διαμέσου ενός μυαλού που τεμαχίζει. Ολόκληρη η διαδικασία της μηχανικής του μυαλού είναι να σπάει οτιδήποτε σε κομμάτια: η δουλειά μου-η δουλειά σου, η χώρα μου-η χώρα σου, ο θεός μου-ο θεός σου, η νοοτροπία μου-η νοοτροπία σου. Το μυαλό φαίνεται να προσπαθεί να συλλάβει ολόκληρη την εικόνα με το να διαλύει τη συγκεκριμένα εικόνα σε κομμάτια. 

Θα καταλήγαμε πως το μυαλό μπορεί να αντιληφθεί ολόκληρη την εικόνα, μόνο όταν τέτοιες σκέψεις διάσπασης σταματήσουν. 
  
194. Ερώτηση: Γιατί συχνά φοβάμαι να είμαι ειλικρινής με τους ανθρώπους;  

Κάποιες στιγμές φοβόμαστε να είμαστε ειλικρινείς, νιώθουμε αβεβαιότητα για την εμπιστοσύνη των ανθρώπων απέναντί μας, προτιμάμε να κρατήσουμε κάτι παρά να ανοιχτούμε. Άλλες στιγμές ζηλεύουμε γιατί κάποιοι έχουν καλύτερη ζωή από τη δική μας ή γιατί δείχνουν ευτυχισμένοι, ή γιατί αποκτούν ότι θέλουν.   Ακόμη και η σωστή αντίληψη της γενναιδωρίας και της εμπιστοσύνης μπορεί να μεταμορφωθεί σε φόβο. Ο φόβος σβήνει αν αντιληφθούμε πως δεν έχουμε καμία ανάγκη για επιβεβαίωση από κανέναν. Η ικανοποίηση ότι πράτουμε το σωστό υπερκαλύπτει όλες τις δυσκολίες. Ούτε φυσικά το να αποκτήσεις πλεονέκτημα έναντι ενός άλλου, είναι πραγματική ικανοποίηση. 

Οι φόβοι διαλύονται στο φως. Το να πράτουμε σύμφωνα με το φως, μας δίνει την δυνατότητα να ενδυναμώνουμε και να αντέχουμε σε όλα τα χτυπήματα, είτε αυτό το χτύπημα λέγεται φυσική καταστροφή είτε λέγεται αχαριστία. 

Ταρατατζούμ, πρρρρρρρρρρρρρρ, κρρρρρρρρ, πιπ πιπ πιπ. 
Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ πρρρρρρρρρρρρρρρρρρ 
(μουσική και ήχος από χειροκροτήματα και πορδές).

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σχόλια