ΣΧΟΛΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ (Μέρος 18ο), του Νίκου Τριανταφυλλόπουλου

   
 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΚΟΙΝΟΥ (συνέχεια)

111. Eρώτηση: Θα μπορούσαμε να δώσουμε μια κατεύθυνση - έναν διαλογισμό - για να αντιληφθούμε καλύτερα το "Εγώ" μας και να το αποφύγουμε; 

Ας εξασκηθούμε στον εξής "οραματισμό": Μπροστά μας στα δεξιά, ας φανταστούμε ότι υπάρχει μια διαφορετική έκδοση του εαυτού μας, εγωκεντρική, θυμωμένη, γεμάτη πίεση και ζήλεια. Μπροστά μας στα αριστερά, ας φανταστούμε μια ομάδα ανθρώπων, άπορων, πολύ φτωχών, που δεν έχουν στον "ήλιο μοίρα". Αυτή η ομάδα δεν συνδέεται με κάποιο τρόπο μαζί μας, δεν είναι συγγενείς μας ή φίλοι. Ας παρατηρήσουμε αυτές τις δύο πλευρές, από μια ουδέτερη, ήρεμη, λίγο μακρινή απόσταση

Τώρα, ας σκεφτούμε: Και οι δύο πλευρές έχουν το δικαίωμα, να απαλλαγούν από τη μιζέρια και τη δυστυχία, έχουν το δικαίωμα να ευτυχήσουν.  

Τώρα ας αναλογιστούμε: Όπως ακριβώς συνηθίζουμε να θυσιάζουμε κάτι στο Σήμερα, για να έχουμε κάτι καλό σε βάθος χρόνου, με τον ίδιο τρόπο ας σκεφτούμε ότι ο μεγάλος αριθμός των ανθρώπων στα αριστερά μας είναι πολύ πιο σημαντικός από το "Εγώ" μας στα δεξιά. Tο να μοιραστούμε, να ενδιαφερθούμε, να στηρίξουμε το μεγάλο αριθμό των ανθρώπων, μακροχρόνια θα μας φέρει ανταπόδοση, θα μας δώσει ευτυχία. Αντίθετα, η εκμετάλλευση ανθρώπων και καταστάσεων προς ικανοποίηση του "Εγώ", έχει ρηχό αποτέλεσμα, δεν μας δίνει βαθιά ικανοποίηση, ή μας δίνει μια ικανοποίηση μικρής διάρκειας. Η μιζέρια για τον άνθρωπο που κοιτάζει τογώ" του αποκλειστικά, είναι δεδομένη. 

 112. Ερώτηση: Ακόμη όμως και με αυτόν τον τρόπο, τογώ" δεν πράττει βάση σχεδίου; Κάνω κάτι Σήμερα για να περιμένω αποτέλεσμα αργότερα;

Πράττεις με αυτόν τον τρόπο, χωρίς ταυτόχρονα να έχεις κάποια προσδοκία, χωρίς να λεςε βοηθώ τώρα για να έχω τη βοήθειά σου αργότερα". Δηλαδή, να μην πράττεις με μηχανικό, αναλυτικό, αναλογικό τρόπο, να μην αναμένεις κάποιο αποτέλεσμα. Να αποδέχεσαι το μεγάλο νόμο της φύσης, αιτία και αποτέλεσμα, πέρα από υπολογιστική σκέψη και πέρα από "Εγώ". Αυτός είναι ο "σωστός" δρόμος. Θα εκπλαγείς αργότερα, με ότι θα δεχτείς. Μην απογοητευτείς, μη σταματήσεις σε αυτούς που θα  εκμεταλλευτούν την αλτρουϊστική σου διάθεση. Θα υπάρξουν πολλαπλάσιοι που θα το εκτιμήσουν. 

113. Ερώτηση: Τελικά, η ζωή γιατί δείχνει τόσο φορτική; 

Η ζωή κυλάει και εμείς δεν την νιώθουμε. Την αναλύουμε, ως κάτι "που μας κυνηγάει και είναι εναντίον μας". Παράλληλα, την κυνηγάμε και εμείς. Όσο την κυνηγάμε, όμως, τόσο εκείνη μας διαφεύγει. Αυτό μας γεμίζει θυμό, ανασφάλεια, φόβο, λύπη. Μας αδειάζει. Υπεύθυνοι, βέβαια, για αυτό το κενό, είμαστε πρωτίστως, εμείς. 

Η "Κόλαση" έχει "κατακάτσει" στη γη, επειδή οι άνθρωποι είναι αμετακίνητοι στις θέσεις των "Εγώ" τους. Η "Κόλαση" έχει "αγκιστρωθεί" πάνω στην Πλεονεξία, στο Μίσος, στην Εκμετάλλευση και χτίζει ανάλογα. Γιγαντώνει τη λανθάνουσα εξέλιξη. 

Το χειρότερο είναι πως  όλο αυτό το σύστημα, υποστηρίζεται "εκ των έσω". Συντηρείται από τη Ζήλεια. Όλοι φωνάζουν για κάτι διαφορετικό, όμως, αν δουν έναν άνθρωπο να προσπαθεί για το διαφορετικό, να προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι ενάντια στον άνεμο, κοιτάζουν να του στερήσουν τη διαφορετικότητα, να τον κατηγορήσουν, να τον ρίξουν πίσω στη λάσπη των πολλών, να τον "σταυρώσουν".   

114. Ερώτηση: Τελικά είναι τόσο δύσκολο να ζήσουμε αρμονικά; Τι χρειαζόμαστε για να το πετύχουμε; 

Για να ζήσουμε αρμονικά προασπίζοντας παράλληλα τη διαφορετικότητα του κόσμου, χρειαζόμαστε μόνο σεβασμό. Δεν χρειάζεται να ασπαστούμε κάτι που δεν μας αρέσει ούτε να υιοθετήσουμε απόψεις που μας εμφυτεύουν οι διάφοροιΑν δεν μπορούμε να βοηθήσουμε κάποιον τουλάχιστον ας μην του κάνουμε ζημιά. Έχουμε όλοι μας ευθύνες για αμέτρητους άρρωστους σπόρους στο σώμα, τη σκέψη, το λόγο, το μυαλό. Σπόροι που γεννιούνται από το κίνητρο να μειώσουμε, να ειρωνευτούμε και τελικά να κάνουμε κακό σε κάποιον. Ας αναπτύξουμε μια αίσθηση μετάνοιας για όλους αυτούς τους σπόρους. Σαν να έχουμε πιει δηλητήριο και θέλουμε να το αποβάλουμε από μέσα μας. Παράλληλα ας αναπτύξουμε την πρόθεση να αποφύγουμε τους κακούς σπόρους στο μέλλον. Όσο πιο δυνατά  θέλουμε να ξεριζώσουμε το κακό, τόσο μεγαλύτερη καλοσύνη θα εκπέμπουμε στο μέλλον. 

Ταρατατζούμ, πρρρρρρρρρρρρρρ, κρρρρρρρρ, πιπ πιπ πιπ. 
Κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ κλαπ πρρρρρρρρρρρρρρρρρρ 
(μουσική και ήχος από χειροκροτήματα και πορδές)


ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

Σχόλια